(1913) Секанина

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1913) Секанина
ЦӀе тиллина сийдина Zdenek Sekanina[d]
Предыдущее по порядку (1912) Анубис[1]
Следующее по порядку (1914) Хартбиспуртдэм[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Рейнмут, Карл Вильгельм[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1928 шеран 22 сентябрь[2]
Место астрономического открытия Хайдельберг-Кёнигштуль обсерватори[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 464 202 192 782,1 метр[3]
Перицентр 396 863 299 329,66 метр[3]
Аргумент перицентра 0,602 радиан[3]
Эксцентриситет орбиты 0,079186, 0,0782745[3]
Наклонение орбиты 0,027 радиан[3]
Орбитальный период 4,88 шо[3]
Большая полуось орбиты 430 565 590 268,39 метр[3]
Долгота восходящего узла 6,257 радиан[3]
Средняя аномалия 1,673 радиан[3]
Абсолютная звёздная величина 11,6[3]
Временное обозначение 1928 SF[2], 1950 EQ[2], 1959 AB[2], 1962 QJ[2], 1969 AY[2], 1972 RN2[2]

(1913) Секанина (лат. Sekanina) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна юкъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1928 шеран 22 сентябрехь Карл Райнмут цӀе йолу Ӏилманчо Хайдельберг обсерваторехь. Юьхьанца хилла цӀе «1928 SF».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]