(1912) Анубис
Арахьара хатӀ
| (1912) Анубис | |
|---|---|
![]() | |
| ЦӀе тиллина сийдина | Анубис |
| Цул хьалхарниг | (1911) Шубарт[1] |
| Цуьнан рогӀераниг | (1913) Секанина[1] |
| Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Корнелис Йоханнес ван Хаутен[1][2], Ингрид ван Хаутен-Груневельд[1][2], Том Герельс[1] |
| Схьайиллина терахь | 1960 шеран 24 сентябрь[3] |
| Место астрономического открытия | Паломарская обсерватория[3] |
| Группа малых планет | астероидийн аса[3] |
| Родительское тело | Малх |
| Апоцентр | 474 874 000 km, 474 374 847 989,7 метр[4], 3,174305418654 ± 8,526E−10 астрономин дакъа[3] |
| Перицентр | 393 972 000 km, 394 441 100 366,01 метр[4], 2,632338894801 ± 1,8716E−9 астрономин дакъа[3] |
| Аргумент перицентра | 5,52 радиан, 5,561 радиан[4], 319,75058005933 ± 7,1997E−7 °[3] |
| Эксцентриситет орбиты | 0,09, 0,0919299[4], 0,09333558155 ± 4,9274999E−10[3] |
| Наклонение орбиты | 0,055 радиан, 0,055 радиан[4], 3,158817371666 ± 4,3076E−8 °[3] |
| Орбитальный период | 1807,505 де-буьйса, 4,95 шо[4], 1806,9297549064 ± 7,2799E−7 де-буьйса[3] |
| Период вращения | 16 653,6 s[3] |
| Большая полуось орбиты | 434 423 000 km, 434 372 975 756 метр[4], 2,903322156728 ± 7,7981E−10 астрономин дакъа[3] |
| Долгота восходящего узла | 1,331 радиан, 1,33 радиан[4], 76,172679845348 ± 6,5941001E−7 °[3] |
| Средняя аномалия | 5,523 радиан, 4,757 радиан[4], 29,592602576911 ± 5,32E−7 °[3] |
| Гуш болу седин барам | 16,86 |
| Абсолютная звёздная величина | 11,8, 11,7[4], 11,79[3] |
| Альбедо | 0,382 ± 0,25[3] |
| Диаметр | 10,407 ± 0,952 km[3] |
| Мур | 21 ноября 2025 года |
| Время периастра | 2 460 851,9673497 ± 2,6217E−6 JD[3] |
| Временное обозначение | 1938 DJ2[3], 1943 DD[3], 1968 HQ[3], 6534 P-L[3] |
(1912) Анубис (лат. Anubis) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.
Истори
[бӀаьра нисйан | нисйан]ДӀайиллина 1960 шеран 24 сентябрехь К. Й. ван Хоутен, И. ван Хаутен-Груневельд,Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «6534 P-L».
Хьосташ
[бӀаьра нисйан | нисйан]- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Билгалдахарш
[бӀаьра нисйан | нисйан]Хьажоргаш
[бӀаьра нисйан | нисйан]- База данных JPL НАСА по малым телам Солнечной системы (1912)(ингалс.)
- База данных MPC по малым телам Солнечной системы (1912)(ингалс.)
Хьажа иштта
[бӀаьра нисйан | нисйан]- (3575) Анюта астероид

