(7939) Asphaug

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(7939) Asphaug
ЦӀе тиллина сийдина Эрик Асфог[d]
Предыдущее по порядку (7938) 1990 SL2
Цуьнан рогӀераниг (7940) Erichmeyer[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Элеанора Фрэнсис Хелин[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1991 шеран 14 январь[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 429 046 693 167,6 метр[3], 2,868005250898 ± 6,1117E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 277 731 094 836,86 метр[3], 1,854918247399 ± 2,0982E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 1,499 радиан[3], 85,669553466843 ± 1,1489E−6 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,21, 0,2140985[3], 0,214504216269 ± 1,0022E−9[2]
Наклонение орбиты 0,026 радиан[3], 1,497299119323 ± 4,8584E−8 °[2]
Орбитальный период 3,63 шо[3], 1325,4696856017 ± 4,2919E−6 Де-буьйса[2]
Период вращения 12 826,8 секунда[2]
Большая полуось орбиты 353 391 743 841,67 метр[3], 2,361461748312 ± 5,0977E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 5,789 радиан[3], 331,63808144126 ± 1,0781E−6 °[2]
Средняя аномалия 3,646 радиан[3], 32,318429813597 ± 2,4266E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 14,5[3], 14,72[2]
Альбедо 0,352 ± 0,231[2]
Диаметр 2,954 ± 0,652 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 081,508053 ± 1,0369E−5 JD[2]
Временное обозначение 1968 UW[2], 1986 SK[2], 1991 AP1[2]

(7939) Asphaug (лат.  Asphaug) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1991 шеран 14 январехь Элеанор Хелин цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1991 AP1».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]