(4407) Таихаку

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4407) Таихаку
ЦӀе тиллина сийдина Тайхаку[d]
Предыдущее по порядку (4406) Малер[1]
Цуьнан рогӀераниг (4408) Злата Коруна[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Масахиро Коисикава[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1988 шеран 13 октябрь[2]
Место астрономического открытия Айоба[d]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 429 046 693 167,6 метр[3], 2,869217512363 ± 6,0502E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 382 359 905 443,59 метр[3], 2,554400110074 ± 1,6742E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 1,556 радиан[3], 90,438879834391 ± 5,9169E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,06, 0,0576004[3], 0,058045648533 ± 5,0123E−10[2]
Наклонение орбиты 0,082 радиан[3], 4,718440091908 ± 2,2059E−8 °[2]
Орбитальный период 4,47 шо[3], 1631,1241887487 ± 5,1593E−7 Де-буьйса[2]
Большая полуось орбиты 405 730 144 643,49 метр[3], 2,711808811219 ± 5,7183E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 4,485 радиан[3], 256,94816200088 ± 4,5044E−7 °[2]
Средняя аномалия 5,896 радиан[3], 329,53257716685 ± 3,6217E−7 °[2]
Спектральный класс астероида астероид класса S[d][2]
Абсолютная звёздная величина 12,5[3], 12,7[2]
Альбедо 0,311 ± 0,043[2]
Диаметр 9,316 ± 0,142 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 338,5448483 ± 2,6649E−5 JD[2]
Временное обозначение 1970 ST[2], 1979 WT4[2], 1988 TF1[2]

(4407) Таихаку (лат. Taihaku) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1988 шеран 13 октябрехь М. Коисикава цӀе йолу Ӏилманчо Сендай обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1988 TF1».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]