(4225) Хобарт

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4225) Хобарт
ЦӀе тиллина сийдина Joseph R. Hobart[d]
Предыдущее по порядку (4224) Сьюза[1]
Цуьнан рогӀераниг (4226) Дамиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Цутому Хиоки[d][1][2], Нобухиро Кавасато[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1989 шеран 31 январь[2]
Место астрономического открытия Окутама[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 371 451 512 948,1 метр[3], 2,481849411344 ± 3,7467E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 299 221 442 314,19 метр[3], 2,001698047379 ± 1,4225E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 4,518 радиан[3], 258,66753296354 ± 4,8535E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,11, 0,1076006[3], 0,107091843765 ± 5,9149E−10[2]
Наклонение орбиты 0,061 радиан[3], 3,482116141988 ± 2,9184E−8 °[2]
Орбитальный период 3,36 шо[3], 1225,9876352774 ± 2,7762E−7 Де-буьйса[2]
Большая полуось орбиты 335 299 915 911,54 метр[3], 2,241773729362 ± 3,3842E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 1,082 радиан[3], 61,947976878445 ± 4,5396001E−7 °[2]
Средняя аномалия 3,101 радиан[3], 287,78467850452 ± 2,8376E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 13[3], 13,19[2]
Альбедо 0,326 ± 0,052[2]
Диаметр 6,397 ± 0,084 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 446,430801 ± 5,2438E−6 JD[2]
Временное обозначение 1982 BC[2], 1983 GO2[2], 1983 JL[2], 1989 BN[2]

(4225) Хобарт (лат. Hobart) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1989 шеран 31 январехь Ц. Хиоки, Н. Кавасато цӀе йолу Ӏилманчо Окутама обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1989 BN».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]