(4222) Нэнсита

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4222) Нэнсита
Сурт
Предыдущее по порядку (4221) Пикассо[1]
Цуьнан рогӀераниг (4223) Сикоку[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Элеанора Фрэнсис Хелин[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1988 шеран 13 март[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][3], астероиды, пересекающие орбиту Марса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 458 816 669 436,9 метр[4], 3,069101450734 ± 7,3869E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 249 252 088 352,55 метр[4], 1,664125567802 ± 1,4202E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 3,804 радиан[4], 217,80971606956 ± 6,8053E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,29, 0,2959816[4], 0,296832557879 ± 5,0352E−10[2]
Наклонение орбиты 0,065 радиан[4], 3,742479998872 ± 3,6991E−8 °[2]
Орбитальный период 3,64 шо[4], 1329,8095140296 ± 4,801E−7 Де-буьйса[2]
Период вращения 13 943,52 секунда[2]
Большая полуось орбиты 354 042 045 785,6 метр[4], 2,366613509268 ± 5,6961E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 3,61 радиан[4], 206,80811785146 ± 6,9214E−7 °[2]
Средняя аномалия 4,653 радиан[4], 339,99741773591 ± 2,3197E−7 °[2]
Спектральный класс астероида астероид класса S[d][2]
Абсолютная звёздная величина 12,3[4], 12,45[2]
Альбедо 0,209 ± 0,013[2]
Диаметр 9,636 ± 0,121 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 274,3878343 ± 7,69E−6 JD[2]
Временное обозначение 1950 TF4[2], 1952 HN[2], 1968 QL1[2], 1972 XQ1[2], 1979 SL6[2], 1983 XC1[2], 1988 EK1[2], 1988 KL[2]

(4222) Нэнсита (лат. Nancita) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1988 шеран 13 мартехь Элеанор Хелин цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1988 EK1».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]