(4130) Ramanujan

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4130) Ramanujan
ЦӀе тиллина сийдина Сриниваса Рамануджан Айенгор[d]
Предыдущее по порядку (4129) Richelen[1]
Цуьнан рогӀераниг (4131) Стасик[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Rajgopalan Rajamohan[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1988 шеран 17 февраль[2]
Место астрономического открытия Обсерватория Вайну Баппу[d][3]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 473 776 456 506,9 метр[4], 3,168746537511 ± 9,8315E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 440 426 857 508,13 метр[4], 2,955146937186 ± 5,5743E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 0,805 радиан[4], 51,818295094793 ± 9,716E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,04, 0,0365154[4], 0,034879705349 ± 4,1293E−10[2]
Наклонение орбиты 9,782 ± 0,001 °, 0,171 радиан[4], 9,789029348075 ± 2,8893E−8 °[2]
Орбитальный период 5,34 шо[4], 1957,0182457122 ± 9,1079E−7 Де-буьйса[2]
Период вращения 21 389,904 секунда[2]
Большая полуось орбиты 457 118 748 564,24 метр[4], 3,061946737511 ± 9,5002E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 3,058 радиан[4], 175,15964049953 ± 1,6337E−7 °[2]
Средняя аномалия 4,013 радиан[4], 159,48256908691 ± 1,1022E−6 °[2]
Абсолютная звёздная величина 12,3[4], 12,5[2]
Альбедо 0,095 ± 0,012[2]
Диаметр 12,847 ± 0,164 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 333,5268698 ± 5,27361E−5 JD[2]
Временное обозначение 1978 GU1[2], 1979 OF[2], 1983 HU1[2], 1985 PU1[2], 1988 DQ1[2]

(4130) Ramanujan (лат.  Ramanujan) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1988 шеран 17 февралехь R. Rajamohan цӀе йолу Ӏилманчо Кавалур обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1988 DQ1».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]