(3909) Гладис

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(3909) Гладис
Предыдущее по порядку (3908) Нюкта[1]
Цуьнан рогӀераниг (3910) Лист[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Kenneth W. Zeigler[d][2]
Схьайиллина терахь 1988 шеран 15 май[3]
Место астрономического открытия Станция Андерсон-Меса[d][3]
Группа малых планет астероидийн аса[d][3]
Родительское тело Малх
Апоцентр 437 723 369 668,2 метр[4], 2,925893079707 ± 5,5603E−10 астрономин дакъа[3]
Перицентр 343 027 064 807,24 метр[4], 2,297483140384 ± 1,1675E−9 астрономин дакъа[3]
Аргумент перицентра 0,451 радиан[4], 26,46758510517 ± 2,6576E−7 °[3]
Эксцентриситет орбиты 0,12, 0,1213329[4], 0,120307232879 ± 4,6105E−10[3]
Наклонение орбиты 0,23 радиан[4], 13,187767781613 ± 7,3725E−8 °[3]
Орбитальный период 4,22 шо[4], 1541,6308577736 ± 4,3945E−7 Де-буьйса[3]
Период вращения 24 588 секунда[3]
Большая полуось орбиты 390 394 792 119,1 метр[4], 2,611688110045 ± 4,9632E−10 астрономин дакъа[3]
Долгота восходящего узла 3,815 радиан[4], 218,53425751571 ± 1,7031E−7 °[3]
Средняя аномалия 1,793 радиан[4], 116,04561306935 ± 2,6452E−7 °[3]
Абсолютная звёздная величина 11,9[4], 12,22[3]
Альбедо 0,244 ± 0,022[3]
Диаметр 10,108 ± 0,21 km[3]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 703,5569384 ± 1,0906E−5 JD[3]
Временное обозначение 1937 DA[3], 1954 HD[3], 1972 RQ3[3], 1981 WD[3], 1984 KB1[3], 1988 JD1[3]

(3909) Гладис (лат. Gladys) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1988 шеран 15 майхь K. W. Zeigler цӀе йолу Ӏилманчо Андерсон-Меса обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1988 JD1».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]