(3341) Хартманн

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(3341) Хартманн
ЦӀе тиллина сийдина Уильям Хартманн[d]
Предыдущее по порядку (3340) Yinhai[1]
Цуьнан рогӀераниг (3342) Файвспаркс[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эдвард Боуэлл[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1980 шеран 17 июль[2]
Место астрономического открытия Станция Андерсон-Меса[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 559 795 232 159,4 метр[3], 3,744307052264 ± 1,5826E−9 астрономин дакъа[2]
Перицентр 343 807 457 059,53 метр[3], 2,294388014939 ± 1,5771E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 4,11 радиан[3], 235,08580928829 ± 2,0771E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,24, 0,2390128[3], 0,240104695003 ± 7,0943E−10[2]
Наклонение орбиты 0,182 радиан[3], 10,444679111074 ± 2,895E−8 °[2]
Орбитальный период 5,25 шо[3], 1916,3202245865 ± 1,215E−6 Де-буьйса[2]
Период вращения 59 868 секунда[2]
Большая полуось орбиты 451 791 388 871,17 метр[3], 3,019347533601 ± 1,2762E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 2,478 радиан[3], 141,93078080727 ± 7,3246E−7 °[2]
Средняя аномалия 1,693 радиан[3], 38,019554449851 ± 2,3619E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 12,2[3], 12,44[2]
Альбедо 0,105 ± 0,015[2]
Диаметр 12,395 ± 0,393 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 998,1176598 ± 8,9156E−6 JD[2]
Временное обозначение 1980 OD[2], 1980 RE3[2]

(3341) Хартманн (лат.  Hartmann) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1980 шеран 17 июлехь Эдвард Боуэлл цӀе йолу Ӏилманчо Андерсон-Меса обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1980 OD».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]