(2378) Паннекук

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(2378) Паннекук
ЦӀе тиллина сийдина Антон Паннекук[d]
Предыдущее по порядку (2377) Щеглов[1]
Цуьнан рогӀераниг (2379) Хейсканен[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хендрик ван Гент[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1935 шеран 13 февраль[2]
Место астрономического открытия Лейденская южная станция[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 493 822 571 180,7 метр[3], 3,293166603406 ± 1,0652E−8 астрономин дакъа[2]
Перицентр 370 430 552 359,93 метр[3], 2,486976743284 ± 1,9522E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 4,628 радиан[3], 266,90035823257 ± 3,5733E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,14, 0,1428131[3], 0,139475755732 ± 9,4661E−10[2]
Наклонение орбиты 0,249 радиан[3], 14,279301189238 ± 4,7247E−8 °[2]
Орбитальный период 4,91 шо[3], 1794,5738995691 ± 1,7491E−6 Де-буьйса[2]
Период вращения 42 746,4 секунда[2]
Большая полуось орбиты 432 146 779 922,54 метр[3], 2,890071674156 ± 1,8779E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 3,162 радиан[3], 180,83552189552 ± 2,5574E−7 °[2]
Средняя аномалия 0,459 радиан[3], 65,806776375443 ± 3,576E−7 °[2]
Спектральный класс астероида астероид класса C[d][2]
Абсолютная звёздная величина 11[3], 11,21[2]
Альбедо 0,057 ± 0,004[2]
Диаметр 40,373 ± 0,706 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 872,4580082 ± 1,4401E−5 JD[2]
Временное обозначение 1935 CY[2], 1935 EP[2], 1938 UD1[2], 1960 HD[2], 1967 RB1[2], 1970 GP1[2], 1970 JG[2], 1972 RH3[2], 1975 JH[2], 1977 RR5[2], 1977 XJ[2], A918 RE[2]

(2378) Паннекук (лат. Pannekoek) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1935 шеран 13 февралехь Х. ван Гент цӀе йолу Ӏилманчо Йоханнесбург обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1935 CY».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]