(2357) Ферекл

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(2357) Ферекл
ЦӀе тиллина сийдина Ферекл[d]
Предыдущее по порядку (2356) Хиронс[1]
Цуьнан рогӀераниг (2358) Бэнер[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эдвард Боуэлл[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1981 шеран 1 январь[2]
Место астрономического открытия Станция Андерсон-Меса[d][2]
Группа малых планет троянские астероиды Юпитера[d][2], Trojan camp trojan asteroid[d][3], астероидийн аса[d]
Родительское тело Малх
Апоцентр 814 410 808 090,8 метр[4], 5,4724554667 ± 2,7461E−8 астрономин дакъа[2]
Перицентр 744 332 583 148,61 метр[4], 4,980251516436 ± 6,1233E−8 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 1,295 радиан[4], 77,637546001972 ± 6,1043E−6 °[2]
Точки Лагранжа L5-Jupiter-Sun[d]
Эксцентриситет орбиты 0,044, 0,0449873[4], 0,047088658125 ± 2,6159E−9[2]
Наклонение орбиты 0,047 радиан[4], 2,669295861627 ± 6,4426E−8 °[2]
Орбитальный период 11,89 шо[4], 4364,1191360276 ± 3,2849E−5 Де-буьйса[2]
Период вращения 52 016,4 секунда[2]
Большая полуось орбиты 779 395 511 600,72 метр[4], 5,22635349379 ± 2,6225999E−8 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 3,128 радиан[4], 179,16669587507 ± 8,7811E−7 °[2]
Средняя аномалия 4,884 радиан[4], 82,209571831708 ± 4,5375E−6 °[2]
Спектральный класс астероида астероид класса D[d][2]
Абсолютная звёздная величина 8,94[4], 9,04[2]
Альбедо 0,052 ± 0,007[2]
Диаметр 94,625 ± 1,265 km[2]
Астрономический символ
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 203,9100808 ± 0,00015408 JD[2]
Временное обозначение 1929 SM[2], 1959 EU[2], 1965 UQ1[2], 1972 JP1[2], 1976 SC1[2], 1977 RM7[2], 1978 VN16[2], 1981 AC[2]
Викилармин логотип Медиафайлаш Викилармехь

(2357) Ферекл (лат. Phereclos) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1981 шеран 1 январехь Эдвард Боуэлл цӀе йолу Ӏилманчо Андерсон-Меса обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1981 AC».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]