(2289) Макмиллан

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(2289) Макмиллан
ЦӀе тиллина сийдина Роберт С. Макмилан[d]
Предыдущее по порядку (2288) Каролинум[1]
Цуьнан рогӀераниг (2290) Хелффрич[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1], Том Герельс[d][1], Паломар-лейденское обозрение слабых малых планет[d][2]
Схьайиллина терахь 1960 шеран 24 сентябрь[3]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][3]
Группа малых планет астероидийн аса[d][3]
Родительское тело Малх
Апоцентр 451 037 580 160,5 метр[4], 3,013111108887 ± 9,4926E−10 астрономин дакъа[3]
Перицентр 337 706 796 053,24 метр[4], 2,258573018553 ± 3,2357E−9 астрономин дакъа[3]
Аргумент перицентра 0,748 радиан[4], 42,261861217167 ± 1,0629E−6 °[3]
Эксцентриситет орбиты 0,14, 0,143637[4], 0,143130368227 ± 1,0289E−9[3]
Наклонение орбиты 0,038 радиан[4], 2,153545262061 ± 5,1433E−8 °[3]
Орбитальный период 4,28 шо[4], 1563,0666730564 ± 7,3865E−7 Де-буьйса[3]
Период вращения 16 128 секунда[3]
Большая полуось орбиты 394 350 055 101,9 метр[4], 2,63584206372 ± 8,304E−10 астрономин дакъа[3]
Долгота восходящего узла 3,313 радиан[4], 189,74193481176 ± 9,7293E−7 °[3]
Средняя аномалия 0,038 радиан[4], 11,381687765129 ± 2,1932E−7 °[3]
Абсолютная звёздная величина 13,6[4], 13,72[3]
Альбедо 0,042 ± 0,007[3]
Диаметр 11,551 ± 0,076 km[3]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 151,0823668 ± 1,40951E−5 JD[3]
Временное обозначение 1933 FT[3], 1978 VZ4[3], 6567 P-L[3]

(2289) Макмиллан (лат. McMillan) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1960 шеран 24 сентябрехь К. Й. ван Хаутен, цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «6567 P-L».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]