(1669) Дагмар

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1669) Дагмар
ЦӀе тиллина сийдина Dagmar[d]
Предыдущее по порядку (1668) Ханна[1]
Цуьнан рогӀераниг (1670) Миннарт[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Рейнмут, Карл Вильгельм[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1934 шеран 7 сентябрь[2]
Место астрономического открытия Хайдельберг-Кёнигштуль обсерватори[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 521 647 775 130,9 метр[3], 3,481367103421 ± 2,516E−9 астрономин дакъа[2]
Перицентр 418 092 538 683,46 метр[3], 2,801253677335 ± 3,9759E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 3,113 радиан[3], 178,66078513406 ± 2,6829E−6 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,114022, 0,1102032[3], 0,108253139863 ± 8,3133E−10[2]
Наклонение орбиты 0,016 радиан[3], 0,939387466303 ± 4,6218E−8 °[2]
Орбитальный период 5,57 шо[3], 2033,5961129217 ± 2,2045E−6 Де-буьйса[2]
Период вращения 43 200 секунда[2]
Большая полуось орбиты 469 874 211 009,48 метр[3], 3,141310390378 ± 2,2703E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 0,331 радиан[3], 18,994114515649 ± 2,614E−6 °[2]
Средняя аномалия 4,061 радиан[3], 155,8122026465 ± 9,2558E−7 °[2]
Спектральный класс астероида астероид класса G[d][2]
Абсолютная звёздная величина 10,97[3], 10,84[2]
Альбедо 0,035 ± 0,007[2]
Диаметр 42,377 ± 0,188 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 320,3358473 ± 1,5037E−5 JD[2]
Временное обозначение 1934 RS[2], 1943 GE[2], 1950 PX[2], 1953 AD[2], 1957 WA[2], 1959 CV[2], 1962 RH[2]

(1669) Дагмар (лат. Dagmar) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1934 шеран 7 сентябрехь Карл Райнмут цӀе йолу Ӏилманчо Хайдельберг обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1934 RS».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]