(1229) Тилия

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1229) Тилия
ЦӀе тиллина сийдина липа[d], Gustav Stracke[d]
Предыдущее по порядку (1228) Скабиоза[1]
Цуьнан рогӀераниг (1230) Рицея[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Рейнмут, Карл Вильгельм[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1931 шеран 9 октябрь[2]
Место астрономического открытия Хайдельберг-Кёнигштуль обсерватори[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2], внешняя часть пояса астероидов[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 562 487 993 832 метр[3], 3,76012320909 ± 2,6994E−9 астрономин дакъа[2]
Перицентр 402 630 027 968,98 метр[3], 2,685448698728 ± 3,2167E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 2,907 радиан[3], 166,90395091164 ± 1,666E−6 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,157815, 0,1655909[3], 0,166730668082 ± 6,9633E−10[2]
Наклонение орбиты 0,018 радиан[3], 1,040618294527 ± 5,4828E−8 °[2]
Орбитальный период 5,79 шо[3], 2113,2244173107 ± 2,2756E−6 Де-буьйса[2]
Период вращения 25 326 секунда[2]
Большая полуось орбиты 482 533 093 069,39 метр[3], 3,222785953909 ± 2,3136E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 3,445 радиан[3], 197,34654228194 ± 1,6701E−6 °[2]
Средняя аномалия 0,455 радиан[3], 297,92658682421 ± 2,0652E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 11,3[3], 11,42[2]
Альбедо 0,069 ± 0,008[2]
Диаметр 27,795 ± 0,276 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 564,875105 ± 2,08332E−5 JD[2]
Временное обозначение 1931 TP1[2], 1936 MC[2], 1942 PH[2], 1948 PT[2], 1951 AC[2], 1951 CM[2], 1973 YW3[2], 1975 FP[2], 1976 KB1[2], 1977 RC4[2], 1978 VK4[2]

(1229) Тилия (лат. Tilia) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1931 шеран 9 октябрехь Карл Райнмут цӀе йолу Ӏилманчо Хайдельберг обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1931 TP1».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]