(9913) Humperdinck

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(9913) Humperdinck
Сурт
ЦӀе тиллина сийдина Энгельберт Хумпердинк[d]
Предыдущее по порядку (9912) Donizetti[1]
Цуьнан рогӀераниг (9914) Обухова[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1][2], Том Герельс[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1977 шеран 16 октябрь[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 392 096 019 104,7 метр[3], 2,61854764209 ± 7,2095E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 292 231 930 599,34 метр[3], 1,956092312389 ± 1,493E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 0,326 радиан[3], 18,384925572987 ± 7,6479E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,15, 0,1458529[3], 0,144810375525 ± 7,8546E−10[2]
Наклонение орбиты 4,97675 ± 1,0E−5 °, 0,087 радиан[3], 4,976351315496 ± 6,2413E−8 °[2]
Орбитальный период 3,46 шо[3], 1263,5394661766 ± 5,2183E−7 Де-буьйса[2]
Большая полуось орбиты 342 133 052 972,15 метр[3], 2,287319977239 ± 6,2976E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 1,092 радиан[3], 62,497355882218 ± 8,9031001E−7 °[2]
Средняя аномалия 3,483 радиан[3], 49,757295077333 ± 5,0026E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 14,9, 15[3], 15,21[2]
Альбедо 0,065 ± 0,007[2]
Диаметр 5,978 ± 0,14 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 025,8602684 ± 1,9291E−5 JD[2]
Временное обозначение 1982 BA7[2], 1984 UU1[2], 4071 T-3[2]

(9913) Humperdinck (лат.  Humperdinck) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1977 шеран 16 октябрехь К. Й. ван Хаутен, И. ван Хаутен-Груневельд,Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «4071 T-3».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]