(4721) Атауальпа

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4721) Атауальпа
ЦӀе тиллина сийдина Атауальпа[d]
Предыдущее по порядку (4720) Тоттори[1]
Цуьнан рогӀераниг (4722) Агелай[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1][2], Том Герельс[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1973 шеран 29 сентябрь[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 378 482 612 871 метр[3], 2,529308925838 ± 5,0825E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 295 891 214 194,96 метр[3], 1,978454946089 ± 1,2566E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 3,768 радиан[3], 215,49176533107 ± 6,5363E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,12, 0,1223748[3], 0,122201161241 ± 5,1518E−10[2]
Наклонение орбиты 0,076 радиан[3], 4,366364302683 ± 4,7753E−8 °[2]
Орбитальный период 3,38 шо[3], 1235,9336912633 ± 3,7253E−7 Де-буьйса[2]
Большая полуось орбиты 337 149 858 140,41 метр[3], 2,253881935963 ± 4,529E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 0,687 радиан[3], 39,329041857217 ± 4,8795E−7 °[2]
Средняя аномалия 4,652 радиан[3], 12,970858950866 ± 4,9033E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 13,8[3], 14,06[2]
Альбедо 0,332 ± 0,044[2]
Диаметр 4,608 ± 0,048 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 155,9690859 ± 7,3728E−6 JD[2]
Временное обозначение 1983 RO8[2], 1989 GH5[2], 4239 T-2[2]

(4721) Атауальпа (лат. Atahualpa) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1973 шеран 29 сентябрехь К. Й. ван Хоутен, И. ван Хаутен-Груневельд,Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «4239 T-2».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]