(12151) Oranje-Nassau

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(12151) Oranje-Nassau
ЦӀе тиллина сийдина Виллем I[d]
Предыдущее по порядку (12150) De Ruyter[1]
Цуьнан рогӀераниг (12152) Aratus[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1][2], Том Герельс[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1971 шеран 25 март[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 414 535 699 709,7 метр[3], 2,767244014078 ± 7,7707E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 312 313 664 526,15 метр[3], 2,090544439383 ± 1,3325E−8 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 3,846 радиан[3], 221,7973311777 ± 2,1603E−6 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,14, 0,1406046[3], 0,139301985449 ± 9,4264E−10[2]
Наклонение орбиты 0,025 радиан[3], 1,452731070126 ± 7,0481E−8 °[2]
Орбитальный период 3,79 шо[3], 1382,6470474156 ± 5,8239E−7 Де-буьйса[2]
Большая полуось орбиты 363 410 896 674,14 метр[3], 2,428894225957 ± 6,8206E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 5,041 радиан[3], 288,50394969517 ± 2,1459E−6 °[2]
Средняя аномалия 4,938 радиан[3], 338,10232320528 ± 3,6202E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 14,4[3], 14,63[2]
Альбедо 0,369 ± 0,149[2]
Диаметр 3,021 ± 0,312 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 284,6020872 ± 1,1817E−5 JD[2]
Временное обозначение 1220 T-1[2], 1982 BH2[2]

(12151) Oranje-Nassau — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1971 шеран 25 мартехь К. Й. ван Хаутен, И. ван Хаутен-Груневельд, Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1220 T-1» саналган.

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]