(12137) Williefowler

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(12137) Williefowler
ЦӀе тиллина сийдина Уильям Алфред Фаулер[d]
Предыдущее по порядку (12136) Martinryle[1]
Цуьнан рогӀераниг (12138) Olinwilson[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1][2], Том Герельс[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1960 шеран 24 сентябрь[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 406 906 208 304 метр[3], 2,717420986468 ± 1,1607E−9 астрономин дакъа[2]
Перицентр 386 343 412 504,38 метр[3], 2,587017336702 ± 2,2007E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 5,758 радиан[3], 326,12305164169 ± 2,774E−6 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,03, 0,0259605[3], 0,024583875204 ± 7,4291E−10[2]
Наклонение орбиты 0,093 радиан[3], 5,326522966705 ± 5,2261001E−8 °[2]
Орбитальный период 4,32 шо[3], 1577,6568195894 ± 8,0818E−6 Де-буьйса[2]
Большая полуось орбиты 396 640 398 502,32 метр[3], 2,652219159984 ± 9,0576E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 5,967 радиан[3], 341,7933680407 ± 8,0277E−7 °[2]
Средняя аномалия 2,834 радиан[3], 262,7282144497 ± 2,9326E−6 °[2]
Абсолютная звёздная величина 14,3[3], 14,49[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 626,7816245 ± 0,0001765098 JD[2]
Временное обозначение 1987 YH5[2], 1990 QM8[2], 4004 P-L[2]

(12137) Williefowler — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1960 шеран 24 сентябрехь К. Й. ван Хаутен, И. ван Хаутен-Груневельд, Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «4004 P-L» саналган.

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]