Абу Хьанифат
Арахьара хатӀ
Абу Хьанифат | |
---|---|
Ӏаьр. أبو حنيفة | |
Аль-имамул-аӀзам | |
Вича тиллина цӀе | Ан-НуӀман ибн Сабит ибн Марзубан аль-Куфи |
Говзалла | Ӏеламстаг, совдегар, факъихӀ |
Вина терахь | 699 шеран 5 сентябрь[1] |
Вина меттиг | Куфат, Ӏиракъ, Умавийн халифат |
Кхелхина терахь | 767 шеран 18 июнь (67 шо) |
Кхелхина меттиг | БагӀдад, Ӏиракъ, Ӏаббасийн халифат |
ДӀавоьллина меттиг | |
Динлелор | ислам, суннаталла |
МазхӀаб | хьанафийн |
Динан Ӏилманан гӀуллакх | |
Дешархой | Абу Юсуп, Ахмад ибн Абу Тайба ад-Дарими, Мухаммад аш-Шайбани[3], Ибрахим ибн Тахман, Аль-Хасан ибн Зияд ал-Лулуи[4], Хаммад ибн Абу Ханифа, Хамза аль-Куфи, Давуд ат-Таи, Ибн аль-Мубарак |
ГӀарадевлла белхаш | Муснад Абу Ханифы, Аль-Фикх аль-Акбар |
Абу Хьанифат ан-НуӀман ибн Сабит ибн Марзубан аль-Куфи (Ӏаьр. أبو حنيفة النعمان بن ثابت بن مرزُبان الكوفيّ; 699, Куфат,Ӏиракъ, 699 шеран 5 сентябрь[1], Куфат, Умавийн халифат[5][6][…] — 767 шеран 18 июнь, БагӀдад, Ӏаббасийн халифат) — иза бусалба Ӏеламстаг а, факъихӀ (исламан бакъонан Ӏилманча) а ву. Суннатхошна гергахь веачу имамах хьалхарниг ву. Хьанафийн мазхӀаб диллинарг ву. Исламан Ӏаьрбийн тӀаьхьалонехь цуьнан цӀейоккху «аль-имамул-аӀзам» олий. Шегахь шорта Ӏилма хиларца а, шен хазачу гӀиллакхашца а гӀараваьлла иза, имам аш-ШафиӀис шен хьокъехь дешнаш аллалц: «Милла а велахь фикъхӀангахь кӀоргеваха лууш, иза Абу Хьанифатах возуш ву-кх». Иза табиӀунех лоруш ву. Цунна дуьхьалкхетта хилла масех сахьаби, царах ву Анас ибн Малик.
Билгалдахарш
[бӀаьра нисйан | нисйан]- ↑ 1 2 Encyclopaedia of Islam — Лейден: Koninklijke Brill.
- ↑ Али-заде А. Джафар ас-Садик // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007.
- ↑ Али-заде А. Шейбани Мухаммад ибн Хасан // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007.
- ↑ الذهبي ش. ا. سير أعلام النبلاء (Ӏаьр.) — 1 — بيروت: مؤسسة الرسالة, 1985. — Т. 9. — С. 543.
- ↑ Абу-Ханифа // Энциклопедический лексикон — СПб.: 1835. — Т. 1. — С. 56.
- ↑ Али-заде А. Абу Ханифа // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — С. 38.