Абу-д-Дардаъ
| Абу-д-Дардаъ | |
|---|---|
| Ӏаьр. أبو الدرداء | |
 | |
| Хьакиймул-уммат | |
| Говзалла | совдегар, хьехамча, къеда, факъийхӀ, мухьаддис |
| Вина терахь | 586 |
| Вина меттиг | Ясриб, Хьижаз |
| Кхелхина терахь | 653[1] |
| Кхелхина меттиг | Димашкъ, Шема-мохк |
| Зуда | Умм ад-Дарда[d], Умм ад-Дарда ас-Сугра[d] |
| Хьехархой | Мухьаммад |
| ТӀеман гӀуллакх | |
| ТӀемаш | |
| ТӀетоьхна хаамаш | |
Абу-д-Дарда́ъ аль-Анса́ри (Ӏаьр. أبُو الدَّردَاءِ الأنصَارِيُّ; 586, Мадинат[1] — 653[1], Димашкъ) — иза Мухьаммад пайхамаран ﷺ сахьаби а, факъийхӀ а, къеда а, пайхамаран хьадисаш дуьйцуш верг а ву. Иза Бану КаӀб ибн аль-Хазраж аль-Хьарис ибн аль-Хазраж олучу тайпанан ансарех ву. Цо тӀаьхьо Бадр-дийнахь тӀеэцна хилла ислам дин, ткъа Ухьуд-дийнахь Мухьаммад пайхамар ﷺ ларвина а хилла цо. Ӏибадатдарехь а, Къуръан дешарехь а къахьоьгуш хилла ву иза. Шема-махка дӀавахнера иза, и схьайаьккхинчул тӀаьхьа, цигахь нахана Къуръан хьеха а, царна динехь кхетамбала а. Димашкъехь къеда а лаьттира иза, цигахь ша валлалц Ӏийра иза, Ӏусман ибн Ӏаффанан халифат йолчу заманахь.
Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]
- ↑ 1 2 3 Али-заде А. Абу ад-Дарда // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8