HD93030

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD93030
Сурт
Каталоган код 2MASS J10425739-6423400, HD 93030, HIP 52419, HR 4199, IC 2602 37, SAO 251083, IRAS 10411-6407, θ Car, CEL 3659, CPC 21 2210, CPD-63 1599, FK5 406, GC 14755, GCRV 6678, HIC 52419, JP11 4482, N30 2542, PPM 358184, ROT 3699, TD1 15097, UBV 9865, uvby98 326020037, 1RXS J104257.1-642339, EUVE J1042-64.3, TYC 8965-1765-1, SBC9 631, RX J1042.9-6423, WEB 9545, Gaia DR3 5239828735016184448, TIC 390442076, UBV M 38864, ALS 14951, Renson 26850
Седарчийн гулам Киль[d]
Дуьненна генахь 130,94 ± 12,4474 парсек[1]
Скорость вращения звезды 202 km/s[2]
Параллакс 7,16 ± 0,21 ларин миллисекунд[3]
Шен леларан охьатаӀар 12,03 ± 0,18 шарахь миллиарксекунд[3]
Шен леларехь нисса хьалабалар −18,36 ± 0,23 шарахь миллиарксекунд[3]
Радиальная скорость 20 ± 1 km/s[4]
Спектран класс B0Vp[5][6][…]
Гуш болу седин барам 2,76[7]
Светимость 25 673 солнечная светимость
Абсолютная звёздная величина −3,1
Металличность −0,12[8]
Радиус 5,1 солнечный радиус
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 10ч 42м 57,4019674с[3]
ОхьатаӀар −64° 23′ 40,020796″[3]
Эффективная температура 31 103 K[8]
Поверхностная гравитация 13 200 сантиметр на секунду в квадрате[8]

BD+11 1075 — бу спектран классан B0Vp[5][6][…] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 2,76[7] гергга бу, лаьтта Киль[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[9]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[10][11].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[12][13][14][15].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars (инг.) — 1970. — Vol. 189.
  3. ↑ 1 2 3 4 5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — Vol. 474, Iss. 2. — P. 653–664. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  4. ↑ Pourbaix D., Tokovinin A. A., Batten A. H., Fekel F. C., Hartkopf W. I., Levato H., Morrell N. I., Torres G., Udry S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — Vol. 424, Iss. 2. — P. 727–732. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
  5. ↑ 1 2 Buscombe W. Spectral classification of Southern fundamental stars — 1962. — Т. 4. — С. 1.
  6. ↑ 1 2 Woods M. L. Spectral types of bright southern stars — 1955. — Т. 12. — С. 125.
  7. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  8. ↑ 1 2 3 SIMBAD Astronomical Database
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD93030&oldid=9009261»