HD92545

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD92545
Каталоган код HD 92545, DENIS J104057.7-121144, GSC 05495-01078, HIC 52279, HIP 52279, 2MASS J10405769-1211446, PPM 223304, RAVE J104057.7-121145, SAO 156159, SRS 9847, BD-11 2929, TYC 5495-1078-1, YZC 11 4052, Gaia DR1 3751494538229711360, Gaia DR2 3751494542525500800
Седарчийн гулам Гидра[d]
Дуьненна генахь 127,4746 ± 0,7442 парсек[1]
Параллакс 7,8447 ± 0,0458 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 69,925 ± 0,11 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −33,78 ± 0,104 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −16,4 ± 0,34 km/s[1]
Спектран класс F7IV[2]
Гуш болу седин барам 9,149 ± 0,097[3]
Металличность −0,21[4][5]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 10ч 40м 57,7072314402с[1]
ОхьатаӀар −12° 11′ 44,223424837″[1]
Эффективная температура 6380 K[4][5]
Поверхностная гравитация 45 000 сантиметр на секунду в квадрате[4][5]

BD+11 1075 — бу спектран классан F7IV[2] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,149 ± 0,097[3] гергга бу, лаьтта Гидра[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 7 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 Houk N., Swift C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars (инг.) — 1999. — Vol. 5.
  3. ↑ 1 2 Munari U., Henden A., Frigo A., Zwitter T., Bienaymé O., Boeche C., Freeman K. C., Gilmore G., Grebel E. K., Kordopatis G. et al. APASS Landolt-Sloan BVgri photometry of RAVE stars. I. Data, effective temperatures, and reddenings (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2014. — Vol. 148, Iss. 5. — 15 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/148/5/81 — arXiv:1408.5476
  4. ↑ 1 2 3 Karinkuzhi D., Goswami A. Chemical analysis of CH stars - I. Atmospheric parameters and elemental abundances (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — Vol. 440. — P. 1095–1113. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU148 — arXiv:1410.0111
  5. ↑ 1 2 3 Karinkuzhi D., Goswami A. Chemical analysis of CH stars - II. Atmospheric parameters and elemental abundances (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2015. — Vol. 446. — P. 2348–2362. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU2079 — arXiv:1412.3548
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD92545&oldid=9009240»