HD91375

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD91375
Масса 4,17564E+30 килограмм
Каталоган код SAO 256722, GSC 09219-03722, HD 91375, 2MASS J10302014-7159338, HIP 51438, HR 4138, K Car, CPC 21.1 1790, FK5 2842, GC 14457, GCRV 6595, HIC 51438, IRAS 10290-7144, IRAS F10290-7144, JP11 1960, PLX 2470, PLX 2470.00, PPM 370744, ROT 1587, TYC 9219-3722-1, UBV 9708, uvby98 100091375, WEB 9389, Gaia DR2 5230380631564304768, Gaia DR3 5230380631566903808, TIC 453689120, UBV M 16329, Renson 26300
Седарчийн гулам Киль[d]
Дуьненна генахь 84,7932 ± 0,7369 парсек[1]
Скорость вращения звезды 10 km/s[2]
Параллакс 11,7934 ± 0,1025 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −30,148 ± 0,111 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 27,896 ± 0,123 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 6,63 ± 0,12 km/s[3]
Спектран класс A1V[4]
Гуш болу седин барам 4,71 ± 0,009[5]
Металличность 0,06[6]
Радиус 3,45 солнечный радиус
Диаметр 2 160 000 km[7]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 10ч 30м 20,1277680782с[1]
ОхьатаӀар −71° 59′ 34,057907711″[1]
Эффективная температура 9333 K[6]
Поверхностная гравитация 4500 сантиметр на секунду в квадрате[6]
Оценка возраста объекта 403 миллион лет

BD+11 1075 — бу спектран классан A1V[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,71 ± 0,009[5] гергга бу, лаьтта Киль[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Royer F., Grenier S., Baylac, M. -O., Gómez A. E., Zorec J. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — Vol. 393, Iss. 3. — P. 897—911. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  3. ↑ Gaia Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  4. ↑ 1 2 Houk N., Cowley A. P. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 (инг.) — 1975. — Vol. 1.
  5. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ 1 2 3 Lemke M. Abundance anomalies in main sequence A stars. I. Iron and titanium (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1989. — Vol. 225. — P. 125–136. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Rhee J. H., Song I., Zuckerman B., McElwain M. Characterization of Dusty Debris Disks: The IRAS and Hipparcos Catalogs (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2007. — Vol. 660, Iss. 2. — P. 1556—1571. — 16 p. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/509912 — arXiv:astro-ph/0609555
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD91375&oldid=9009201»