HD75737

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD75737
Каталоган код ADS 7050 AB, 2MASS J08513443-0710381, CCDM J08516-0711AB, CSV 101005, GC 12232, GCRV 5834, GSC 04876-01546, HD 75737, HIC 43496, HIP 43496, HR 3523, IRAS 08491-0659, NSV 4282, PPM 191777, SAO 136345, TD1 13201, TIC 13566784, UBV 8590, uvby98 100075737, WDS J08516-0711AB, YZ 96 3447, IDS 08467-0648 AB, UCAC4 415-047919, Gaia DR2 5757113251781183104, SBC9 538, WEB 8382, 15 Hya, Gaia DR3 5757113251781183104, Renson 21210
Седарчийн гулам Гидра[d]
Дуьненна генахь 126,597 ± 1,0818 парсек[1]
Скорость вращения звезды 16,5 ± 0,4 km/s[2]
Параллакс 7,8991 ± 0,0675 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −5,417 ± 0,054 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −49,813 ± 0,061 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 32,5 ± 7,4 km/s[3]
Спектран класс A2/3V[4]
Гуш болу седин барам 7,01 ± 0,42[5], 5,28 ± 0,018[6], 5,271 ± 0,034[6], 5,192 ± 0,023[6], 5,726594 ± 0,002849[1]
Абсолютная звёздная величина −0,13
Радиус 5,37 солнечный радиус
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 8ч 51м 34,4098093с[1]
ОхьатаӀар −7° 10′ 38,006941″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан A2/3V[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,01 ± 0,42[5], 5,28 ± 0,018[6], 5,271 ± 0,034[6], 5,192 ± 0,023[6], 5,726594 ± 0,002849[1] гергга бу, лаьтта Гидра[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. Díaz C. G., González J. F., Levato H., Grosso M. Accurate stellar rotational velocities using the Fourier transform of the cross correlation maximum (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2011. — Vol. 531. — 11 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201016386arXiv:1012.4858
  3. N.V. Kharchenko, R.-D. Scholz, A.E. Piskunov, Röser S., Schilbach E. Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations (инг.) // Astron. Nachr.Wiley, 2007. — Vol. 328, Iss. 9. — P. 889—896. — ISSN 0004-6337; 1521-3994doi:10.1002/ASNA.200710776arXiv:0705.0878
  4. 1 2 Houk N., Swift C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars (инг.) — 1999. — Vol. 5.
  5. 1 2 Zacharias N., Finch C. T., Girard T. M., Bartlett J. L., Monet D. G., Zacharias M. I. VizieR Online Data Catalog: UCAC4 Catalogue (Zacharias+, 2012) (инг.) — 2012. — Vol. 1322.
  6. 1 2 3 4 5 6 Cutri R. M., Skrutskie M. F., Van Dyk S., Beichman C. A., Carpenter J. M., Chester T., Cambresy L., Evans T., Fowler J., Gizis J. и др. 2MASS All Sky Catalog of point sources — 2003. — Т. 2246. — С. —1.
  7. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]