HD71066

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD71066
Каталоган код HD 71066, CCDM J08199-7130B, CPC 21.1 1313, GCRV 59630, GSC 09201-02148, HIC 40834, HIP 40834, HR 3302, IDS 08201-7112 B, 2MASS J08200051-7130192, PPM 369896, SAO 256499, UBV 8037, UBV M 14300, uvby98 100071066, WDS J08198-7131B, TYC 9201-2148-1, PMSC 08201-7112B, Gaia DR2 5221286296008492416
Седарчийн гулам Летучая Рыба[d]
Компаньон каппа³ Летучей Рыбы[d][1], каппа¹ Летучей Рыбы[d][1]
Дуьненна генахь 128,2101 ± 1,4054 парсек[2]
Параллакс 7,7997 ± 0,0855 ларин миллисекунд[2]
Шен леларан охьатаӀар 34,61 ± 0,19 шарахь миллиарксекунд[2]
Шен леларехь нисса хьалабалар −17,649 ± 0,138 шарахь миллиарксекунд[2]
Радиальная скорость −6,5 km/s[3][4]
Спектран класс B9/A0IV[5]
Гуш болу седин барам 5,608 ± 0,009[6]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 8ч 20м 0,5278529448с[2]
ОхьатаӀар −71° 30′ 19,362861898″[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан B9/A0IV[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,608 ± 0,009[6] гергга бу, лаьтта Летучая Рыба[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  2. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. ↑ Turon C., Creze M., Egret D., Gomez A., Grenon M., Jahreiss H., Requieme Y., Argue A. N., Bec-Borsenberger A., Dommanget J. et al. Version 2 of the Hipparcos Input Catalogue (фр.) // Bulletin d'Information du Centre de Données Stellaires — 1993. — Vol. 43. — P. 5. — ISSN 0242-6536
  4. ↑ Feinstein A. The southern galactic cluster IC 2391 (инг.) // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1961. — Vol. 73. — P. 410–417. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/127722
  5. ↑ 1 2 Houk N., Cowley A. P. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 (инг.) — 1975. — Vol. 1.
  6. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD71066&oldid=9008422»