HD71030

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD71030
Масса 2,942832E+30 килограмм
Каталоган код HD 71030, HIP 41319, HR 3299, IRAS 08229+1712, SAO 97806, 2MASS J08254990+1702469, ASCC 859112, BD+17 1842, GC 11494, GCRV 5560, HIC 41319, LSPM J0825+1702, LTT 12199, N30 1957, NLTT 19493, PLX 1999, PLX 1999.00, PPM 125248, TD1 12385, TYC 1383-84-1, uvby98 100071030, YZ 17 3328, YPAC 463, Gaia DR1 656028801033071232, WEB 7994, Gaia DR2 656028805330545792, 25 Cnc, d² Cnc, Gaia DR3 656028805330545792, TIC 6994727, AG+17 899, UBV M 14297, Renson 19630, EPIC 211780967
Седарчийн гулам Рак[d]
Дуьненна генахь 45,495 ± 0,0664 парсек[1]
Параллакс 21,9803 ± 0,0321 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −151,554 ± 0,026 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −191,567 ± 0,036 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 37,38 ± 0,17 km/s[2]
Спектран класс F5IIIm?[3]
Гуш болу седин барам 5,8[4], 6,55[5], 5,184 ± 0,037[6], 5,015 ± 0,016[6], 4,962 ± 0,021[6], 5,998645 ± 0,002768[1]
Светимость 6,25 солнечная светимость
Абсолютная звёздная величина 2,84
Металличность −0,29[7]
Радиус 1,8 солнечный радиус
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 8ч 25м 49,8772648728с[1]
ОхьатаӀар +17° 02′ 46,571728″[1]
Эффективная температура 6571 K[7]
Поверхностная гравитация 9500 сантиметр на секунду в квадрате[7]
Оценка возраста объекта 2,5 гигагод

BD+11 1075 — бу спектран классан F5IIIm?[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,8[4], 6,55[5], 5,184 ± 0,037[6], 5,015 ± 0,016[6], 4,962 ± 0,021[6], 5,998645 ± 0,002768[1] гергга бу, лаьтта Рак[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. ↑ 1 2 Cowley A. P. Spectral classification of the bright F stars (инг.) // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1976. — Vol. 88. — P. 95–110. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/129905
  4. ↑ 1 2 Monet D. G., Levine S. E., Canzian B., Ables H. D., Bird A. R., Dahn C. C., Guetter H. H., Harris H. C., Henden A. A., Leggett S. K. et al. The USNO-B Catalog (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — Vol. 125, Iss. 2. — P. 984–993. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/345888 — arXiv:astro-ph/0210694
  5. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  6. ↑ 1 2 3 4 5 6 Cutri R. M., Skrutskie M. F., Van Dyk S., Beichman C. A., Carpenter J. M., Chester T., Cambresy L., Evans T., Fowler J., Gizis J. и др. 2MASS All Sky Catalog of point sources — 2003. — Т. 2246. — С. —1.
  7. ↑ 1 2 3 Aguilera-Gómez C., Ramírez I., Chanamé J. Lithium abundance patterns of late-F stars: an in-depth analysis of the lithium desert (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2018. — Vol. 614. — P. 55–55. — 15 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201732209 — arXiv:1803.05922
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD71030&oldid=9008418»