HD50635

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD50635
Каталоган код IRAS 06518+1314, HD 50635, HIP 33202, SAO 96265, HR 2564, GSC 00760-02586, GJ 9220, e Gem, ADS 5559 AB, AG+13 658, BD+13 1462, CCDM J06546+1311AB, CSI+13 1462 1, CSV 100780, GC 9049, GCRV 4514, HIC 33202, IDS 06490+1318, JP11 1453, N30 1501, NSV 3266, PLX 1613, PPM 123242, ROT 1109, TD1 8460, UBV 6819, UBV 6821, UBV M 12559, uvby98 100050635, WDS J06546+1311AB, YZ 13 2575, YPAC 437, 1RXS J065438.4+131039, WEB 6675, 38 Gem, GEN# +1.00050635, SKY# 12267, SV* ZI 589, ** STF 982AB, Renson 13910
Седарчийн гулам Близнецы[d]
Скорость вращения звезды 152,6 km/s[1]
Параллакс 39,02 ± 1,56 ларин миллисекунд[2]
Шен леларан охьатаӀар −72,98 ± 1,46 шарахь миллиарксекунд[2]
Шен леларехь нисса хьалабалар 68,48 ± 1,78 шарахь миллиарксекунд[2]
Радиальная скорость 15,9 ± 2,3 km/s[3]
Тип переменной звезды δ Щита[d]
Спектран класс A7V+G4V[4]
Светимость 8,27 солнечная светимость
Абсолютная звёздная величина 2,69
Радиус 1,78 солнечный радиус
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 6ч 54м 38,63478с[2]
ОхьатаӀар +13° 10′ 40,2207″[2]
Эффективная температура 7178 K[5]
Оценка возраста объекта 1,179 гигагод

BD+11 1075 — бу спектран классан A7V+G4V[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам гергга бу, лаьтта Близнецы[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. Schröder C., Reiners A., Schmitt J. H. M. M. Ca II HK emission in rapidly rotating stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2009. — Vol. 493, Iss. 3. — P. 1099–1107. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:200810377
  2. 1 2 3 4 5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — Vol. 474, Iss. 2. — P. 653–664. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  3. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  4. 1 2 Adams W. S., Joy A. H., Humason M. L., Brayton A. M. The Spectroscopic Absolute Magnitudes and Parallaxes of 4179 Stars (инг.) // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 1935. — Vol. 81. — P. 187–291. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1086/143628
  5. Zorec J., Royer F. Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — Vol. 537. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201117691arXiv:1201.2052
  6. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]