HD44691

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD44691
Каталоган код FK5 2491, GCRV 4079, GSC 03772-02770, HD 44691, HIC 30651, HIP 30651, HR 2291, IRAS 06222+5618, JP11 1374, 2MASS J06262585+5617065, PLX 1479, PLX 1479.00, PPM 30432, SAO 25731, TD1 6934, UBV 21542, uvby98 100044691, YZ 56 4497, SBC9 397, AG+56 585, BD+56 1125, SBC7 276, WEB 6112, Gaia DR2 997809280404484480, RR Lyn, GC 8281, TYC 3772-2770-1, UBV M 12031, Renson 11840, TIC 11491822, Gaia DR3 997809280404484480
Седарчийн гулам Рысь[d]
Дуьненна генахь 80,541 ± 0,5955 парсек[1]
Скорость вращения звезды 11,6 km/s[2]
Параллакс 12,4161 ± 0,0918 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 21,881 ± 0,075 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −26,232 ± 0,06 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −12,03 ± 0,04 km/s[3]
Тип переменной звезды затменная звезда[d][4][5][…]
Спектран класс kA3hA8mA6[6]
Гуш болу седин барам 5,54[7]
Металличность −0,41[2]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 6ч 26м 25,836631с[1]
ОхьатаӀар +56° 17′ 6,346261104″[1]
Эффективная температура 6980 K[2]
Поверхностная гравитация 16 200 сантиметр на секунду в квадрате[2]
Оценка возраста объекта 1,08 гигагод

BD+11 1075 — бу спектран классан kA3hA8mA6[6] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,54[7] гергга бу, лаьтта Рысь[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ 1 2 3 4 Takeda Y., Han I., Kang D., Lee B., Kim K. Compositional differences between the component stars of eclipsing close binary systems showing chemical peculiarities (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2019. — Vol. 485, Iss. 1. — P. 1067–1084. — 18 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STZ449 — arXiv:1902.04766
  3. ↑ Pourbaix D., Tokovinin A. A., Batten A. H., Fekel F. C., Hartkopf W. I., Levato H., Morrell N. I., Torres G., Udry S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — Vol. 424, Iss. 2. — P. 727–732. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
  4. ↑ Kreiner J. M. Up-to-date linear elements of eclipsing binaries (инг.) // Acta Astron. / M. Kubiak — Copernicus Foundation for Polish Astronomy, 2004. — Vol. 54. — P. 207–210. — ISSN 0001-5237
  5. ↑ Prša A., Kochoska A., Conroy K. E., Eisner N., Hey D. R., IJspeert L., Johnston C., Fleming S. W., Mortensen D., Pepper J. et al. TESS Eclipsing Binary Stars. I. Short-cadence Observations of 4584 Eclipsing Binaries in Sectors 1–26 (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 2022. — Vol. 258, Iss. 1. — 22 p. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.3847/1538-4365/AC324A — arXiv:2110.13382
  6. ↑ 1 2 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1995. — Vol. 99. — P. 135–172. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/192182
  7. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD44691&oldid=9007549»