HD37819

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD37819
Каталоган код GSC 01873-00642, HD 37819, 2MASS J05422808+2859555, PPM 94717, SAO 77431, UBV 5807, uvby98 100037819, YZ 28 2617, AG+28 542, BD+28 856, Gaia DR1 3444152038647140096, Gaia DR2 3444152042944687744, V356 Aur, TIC 75698886, TYC 1873-642-1, UBV M 11385, Renson 10213, Gaia DR3 3444152042944687744
Седарчийн гулам Возничий[d]
Дуьненна генахь 230,335 ± 1,337 парсек[1]
Скорость вращения звезды 23 km/s[2]
Параллакс 4,3415 ± 0,0252 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −20,322 ± 0,017 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 0,897 ± 0,031 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 40,1 km/s[3]
Тип переменной звезды δ Щита[d][4]
Спектран класс kF1hF5mF5(Ib)[5]
Гуш болу седин барам 8,08[6]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 5ч 42м 28,0896688с[1]
ОхьатаӀар +28° 59′ 55,505006″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан kF1hF5mF5(Ib)[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,08[6] гергга бу, лаьтта Возничий[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Rodríguez E., López-González M. J., Coca P. L. A revised catalogue of δ Sct stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 144, Iss. 3. — P. 469—474. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/AAS:2000221
  3. ↑ Sandage A., Fouts G. U, V, W velocity components for the old disk using radial velocities of 1295 stars in the three cardinal galactic directions (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1987. — Vol. 93. — P. 592–609. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/114341
  4. ↑ Alfonso-Garzón J., Domingo A., Mas-Hesse J. M., Giménez A. The first INTEGRAL-OMC catalogue of optically variable sources (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — Vol. 548. — P. 79–79. — 13 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201220095 — arXiv:1210.0821
  5. ↑ 1 2 McGahee C., Gray R. O., Griffin, R. E. M., Birchard M., Day J. A Spectroscopic Classification Survey to Search for New ρ Puppis Stars (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — Vol. 160, Iss. 1. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AB974C
  6. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD37819&oldid=9007305»