HD37470

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD37470
Каталоган код HD 37470, CEL 886, GSC 04779-00360, HIC 26530, HIP 26530, JP11 1208, 2MASS J05383472-0609499, PPM 188295, SAO 132402, TD1 5053, UBV 5701, UBV M 11311, uvby98 100037470, YZ 96 1582, BD-06 1274, TYC 4779-360-1, Gaia DR1 3017064510823308928, Gaia DR2 3017064515119491712
Седарчийн гулам Орион[d]
Дуьненна генахь 425,0074 ± 13,5654 парсек[1]
Параллакс 2,3529 ± 0,0751 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −1,711 ± 0,115 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 5,378 ± 0,135 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 12,788659 ± 2,24696 km/s[2], 30,271627 ± 1,88645 km/s[2], 10,753415 ± 2,27497 km/s[2], 36,503387 ± 3,10167 km/s[2], 12,788659 ± 2,246968269 km/s[2], 12,788659 ± 2,2469683 km/s[2]
Спектран класс B8/9III[3]
Гуш болу седин барам 8,23[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 5ч 38м 34,7245540627с[1]
ОхьатаӀар −6° 09′ 49,963815342″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан B8/9III[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,23[4] гергга бу, лаьтта Орион[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. 1 2 3 4 5 6 Cottaar M., Covey K. R., Foster J. B., Meyer M. R., Tan J. C., Nidever D. L., Rio N. d., Chojnowski S. D., Flaherty K. M., Majewski S. et al. IN-SYNC. III. The dynamical state of IC 348 - a super-virial velocity dispersion and a puzzling sign of convergence (инг.) // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2015. — Vol. 807, Iss. 1. — P. 27. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1088/0004-637X/807/1/27
  3. 1 2 Houk N., Swift C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars (инг.) — 1999. — Vol. 5.
  4. 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]