HD37129

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD37129
Каталоган код HD 37129, ALS 16713, CEL 851, GCRV 3453, GSC 04774-00921, JP11 5786, 2MASS J05360625-0425326, NSV 2395, PPM 188247, ROT 886, SAO 132345, TD1 4964, UBV 5564, UBV M 51764, uvby98 900010940, YZ 94 1684, BD-04 1190, HGAM 450, TYC 4774-921-1, WEB 5169, Gaia DR2 3215640949363313408
Седарчийн гулам Орион[d]
Дуьненна генахь 434,0655 ± 12,8498 парсек[1]
Скорость вращения звезды 229,008 ± 1,625 km/s[2]
Параллакс 2,3038 ± 0,0682 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −0,717 ± 0,136 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 1,042 ± 0,149 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 36,56598 ± 2,9282 km/s[3], 60,55012 ± 16,76508 km/s[3], 54,370964 ± 3,0844 km/s[3], 70,0537 ± 3,42229 km/s[3], 43,074913 ± 13,29749 km/s[3], 45,522984 ± 16,88739 km/s[3], 50,76653 ± 3,57131 km/s[3], 46,75152 ± 3,12499 km/s[3], 22,033806 ± 2,91691 km/s[3], 105,256096 ± 5,06866 km/s[3], 92,22596 ± 7,16088 km/s[3], 76,81676 ± 3,21028 km/s[3], 53,74228 ± 2,13235 km/s[3], 53,54499 ± 3,10435 km/s[3]
Спектран класс B3III/IV[4]
Гуш болу седин барам 7,17[5]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 5ч 36м 6,2581848318с[1]
ОхьатаӀар −4° 25′ 32,777829548″[1]
Эффективная температура 6999 K[2]
Поверхностная гравитация 13 270 сантиметр на секунду в квадрате[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан B3III/IV[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,17[5] гергга бу, лаьтта Орион[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 3 Rio N. D., Tan J. C., Covey K. R., Cottaar M., Foster J. B., Cullen N. C., Tobin J. J., Kim J. S., Meyer M. R., Chojnowski S. D. et al. IN-SYNC. IV. The young stellar population in the Orion A molecular cloud (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2016. — Vol. 818, Iss. 1. — P. 59. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.3847/0004-637X/818/1/59 — arXiv:1511.04147
  3. ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Cottaar M., Covey K. R., Foster J. B., Meyer M. R., Tan J. C., Nidever D. L., Rio N. d., Chojnowski S. D., Flaherty K. M., Majewski S. et al. IN-SYNC. III. The dynamical state of IC 348 - a super-virial velocity dispersion and a puzzling sign of convergence (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2015. — Vol. 807, Iss. 1. — P. 27. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/807/1/27
  4. ↑ 1 2 Houk N., Swift C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars (инг.) — 1999. — Vol. 5.
  5. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD37129&oldid=9007269»