HD36916

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD36916
Каталоган код ALS 16707, CEL 812, GSC 04774-00916, HD 36916, HIC 26182, HIP 26182, JP11 1174, 2MASS J05345396-0406376, PPM 188200, SAO 132292, TD1 4915, UBV 5474, UBV M 11197, uvby98 100036916, YZ 94 1644, BD-04 1173, TYC 4774-916-1, Gaia DR2 3215852369131043328, V1045 Ori
Седарчийн гулам Орион[d]
Дуьненна генахь 258,6787 ± 5,7011 парсек[1]
Скорость вращения звезды 342,624 ± 1,459 km/s[2]
Параллакс 3,8658 ± 0,0852 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −1,262 ± 0,128 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −6,632 ± 0,152 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 33,31551 ± 2,01003 km/s[3], 72,61243 ± 7,10647 km/s[3], 89,70907 ± 6,94832 km/s[3], 89,32151 ± 8,44215 km/s[3], 390,66656 ± 6,90345 km/s[3], −126,93484 ± 39,36664 km/s[3], −423,5444 ± 19,43904 km/s[3], 40,19228 ± 2,27662 km/s[3], 23,325401 ± 2,0291 km/s[3], 57,677746 ± 2,16071 km/s[3], 41,24216 ± 2,75672 km/s[3], 53,439655 ± 2,05752 km/s[3], 58,238262 ± 1,9229 km/s[3], 69,77671 ± 2,38349 km/s[3]
Спектран класс B9III[4]
Гуш болу седин барам 6,709 ± 0,01[5]
Металличность 0,7[6]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 5ч 34м 53,9641387529с[1]
ОхьатаӀар −4° 06′ 37,49685729″[1]
Эффективная температура 6999 K[2]
Поверхностная гравитация 5070 сантиметр на секунду в квадрате[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан B9III[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,709 ± 0,01[5] гергга бу, лаьтта Орион[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 3 Rio N. D., Tan J. C., Covey K. R., Cottaar M., Foster J. B., Cullen N. C., Tobin J. J., Kim J. S., Meyer M. R., Chojnowski S. D. et al. IN-SYNC. IV. The young stellar population in the Orion A molecular cloud (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2016. — Vol. 818, Iss. 1. — P. 59. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.3847/0004-637X/818/1/59 — arXiv:1511.04147
  3. ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Cottaar M., Covey K. R., Foster J. B., Meyer M. R., Tan J. C., Nidever D. L., Rio N. d., Chojnowski S. D., Flaherty K. M., Majewski S. et al. IN-SYNC. III. The dynamical state of IC 348 - a super-virial velocity dispersion and a puzzling sign of convergence (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2015. — Vol. 807, Iss. 1. — P. 27. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/807/1/27
  4. ↑ 1 2 Houk N., Swift C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars (инг.) — 1999. — Vol. 5.
  5. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ Hack M. The spectrum of the Bp star HD 36916 (инг.) // Astrophys. Space Sci. — Springer Science+Business Media, 1969. — Vol. 5. — P. 403–419. — ISSN 0004-640X; 1572-946X — doi:10.1007/BF00652389
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD36916&oldid=9007252»