HD36559

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD36559
Каталоган код HD 36559, GSC 04774-00214, JP11 1151, 2MASS J05322700-0434320, PPM 188159, ROT 844, SAO 132231, TD1 4817, UBV 5357, UBV M 11125, uvby98 100036559, YZ 94 1619, BD-04 1163, TYC 4774-214-1, Gaia DR1 3209809826885113728, Gaia DR2 3209809831181645312
Седарчийн гулам Орион[d]
Дуьненна генахь 330,0657 ± 6,3078 парсек[1]
Скорость вращения звезды 135 km/s[2][3]
Параллакс 3,0297 ± 0,0579 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −0,135 ± 0,098 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 1,146 ± 0,103 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 25,878506 ± 3,7114 km/s[4], 20,45494 ± 16,17822 km/s[4], 22,450594 ± 4,40039 km/s[4], 46,282993 ± 6,11565 km/s[4], 30,091934 ± 21,68186 km/s[4], 28,99541 ± 24,58409 km/s[4], 41,897392 ± 5,10941 km/s[4], 24,561413 ± 3,6231 km/s[4], 51,48133 ± 4,65399 km/s[4], 28,318586 ± 3,61093 km/s[4], 29,167168 ± 4,47227 km/s[4], 34,096355 ± 3,76439 km/s[4], 32,09149 ± 3,27798 km/s[4], 25,810598 ± 4,11014 km/s[4]
Спектран класс B9V[5]
Гуш болу седин барам 8,81[6]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 5ч 32м 27,002485794с[1]
ОхьатаӀар −4° 34′ 31,984447525″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан B9V[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,81[6] гергга бу, лаьтта Орион[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Bernacca P. L., Perinotto M. A catalogue of stellar rotational velocities: I. Main sequence single stars. II. Main sequence spectroscopic binaries and eclipsing systems. (инг.) // Contributi dell'Osservatorio Astrofisica dell'Universita di Padova in Asiago — University of Padua, Asiago Astrophysical Observatory, 1970. — Vol. 239. — P. 1.
  3. ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars (инг.) — 1970. — Vol. 189.
  4. ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Cottaar M., Covey K. R., Foster J. B., Meyer M. R., Tan J. C., Nidever D. L., Rio N. d., Chojnowski S. D., Flaherty K. M., Majewski S. et al. IN-SYNC. III. The dynamical state of IC 348 - a super-virial velocity dispersion and a puzzling sign of convergence (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2015. — Vol. 807, Iss. 1. — P. 27. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/807/1/27
  5. ↑ 1 2 Houk N., Swift C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars (инг.) — 1999. — Vol. 5.
  6. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD36559&oldid=9007232»