HD32428

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD32428
Каталоган код HD 32428, GCRV 2995, GSC 02392-01174, HIC 23611, HIP 23611, HR 1627, 2MASS J05043691+3219129, PPM 69892, SAO 57614, TD1 3915, uvby98 100032428, AG+32 473, BD+32 879, TYC 2392-1174-1, Gaia DR1 157600148435003136, WEB 4601, Gaia DR2 157600152732418048
Седарчийн гулам Возничий[d]
Дуьненна генахь 104,7592 ± 0,8703 парсек[1]
Скорость вращения звезды 78 km/s[2]
Параллакс 9,5457 ± 0,0793 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −78,978 ± 0,105 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −10,861 ± 0,153 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −8 ± 4,4 km/s[3]
Спектран класс A4mF2[4]
Гуш болу седин барам 6,62[5]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 5ч 04м 36,9214675847с[1]
ОхьатаӀар +32° 19′ 13,131314589″[1]
Эффективная температура 7565 K[6]
Поверхностная гравитация 8930 сантиметр на секунду в квадрате[4]

BD+11 1075 — бу спектран классан A4mF2[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,62[5] гергга бу, лаьтта Возничий[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. Royer F., Grenier S., Baylac, M. -O., Gómez A. E., Zorec J. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — Vol. 393, Iss. 3. — P. 897—911. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  3. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  4. 1 2 3 Hou W., Luo A., Yang H., Wei P., Zhao Y., Zuo F., Song Y., Du B., Bai Z., Zhang Y. et al. A large sample of metallic-line star candidates from LAMOST Data Release 1 (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2015. — Vol. 449. — P. 1401–1407. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STV176arXiv:1501.06233
  5. 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  6. Di Benedetto G. P. Towards a fundamental calibration of stellar parameters of A, F, G, K dwarfs and giants (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1998. — Vol. 339. — P. 858–871. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]