Чулацаман тӀегӀо

HD292528

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD292528
Каталоган код HD 292528, GSC 00148-01875, 2MASS J06515475+0027119, NGC 2301 64, PPM 700307, UBV M 32105, CSI+00-06493, TYC 148-1875-1, Gaia DR2 3113575797520180480
Седарчийн гулам Единорог[d]
Дуьненна генахь 822,3684 ± 36,3168 парсек[1]
Параллакс 1,216 ± 0,0537 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −2,318 ± 0,088 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −0,467 ± 0,093 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 14 ± 9 km/s[2]
Спектран класс A0[3]
Гуш болу седин барам 10,7[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 6ч 51м 54,749589114с[1]
ОхьатаӀар +0° 27′ 12,032910865″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан A0[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 10,7[4] гергга бу, лаьтта Единорог[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[бӀаьра нисйан | нисйан]

  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. Van Rensbergen W., Hammerschlag-Hensberge G., Van Den Heuvel E. P. J. Spectroscopic studies of open clusters - A search for Ap stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1978. — Vol. 64. — P. 131–137. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  3. 1 2 The Henry Draper Extension Charts: A catalogue of accurate positions, proper motions, magnitudes and spectral types of 86933 stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  4. 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[бӀаьра нисйан | нисйан]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[бӀаьра нисйан | нисйан]