HD28929

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD28929
Каталоган код ADS 3304 A, 2MASS J04343799+2857403, AG+28 437, BD+28 666, BD+28 666A, CCDM J04346+2858A, CSI+28 666 1, GC 5571, GCRV 2673, HD 28929, HIC 21323, HIP 21323, HR 1445, IDS 04284+2845 A, PPM 93607, SAO 76654, TD1 3314, TYC 1841-1388-1, UBV 4388, uvby98 100028929 A, WDS J04346+2858A, YZ 28 2111, Gaia DR1 158774701731104512, WEB 4098, Gaia DR2 158774706027453056
Седарчийн гулам Телец[d]
Дуьненна генахь 140,3351 ± 1,9182 парсек[1]
Скорость вращения звезды 53 ± 21 km/s[2]
Параллакс 7,1258 ± 0,0974 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −22,066 ± 0,133 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 0,953 ± 0,173 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 12,6 ± 2,2 km/s[3][4]
Спектран класс B8/9[5]
Гуш болу седин барам 5,9[5]
Металличность 0[6]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 4ч 34м 37,9929630108с[1]
ОхьатаӀар +28° 57′ 40,152251474″[1]
Эффективная температура 12 417 K[7]
Поверхностная гравитация 6600 сантиметр на секунду в квадрате[2], 6640 сантиметр на секунду в квадрате[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан B8/9[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,9[5] гергга бу, лаьтта Телец[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 3 Huang W., Gies D. R., McSwain M. V. A stellar rotation census of B stars: from ZAMS to TAMS (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2010. — Vol. 722, Iss. 1. — P. 605–619. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/722/1/605 — arXiv:1008.1761
  3. ↑ Mooley K., Hillenbrand L., Rebull L., Padgett D., Knapp G. B- and A-type stars in the Taurus-Auriga star-forming region (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 2013. — Vol. 771. — P. 110. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1088/0004-637X/771/2/110 — arXiv:1306.0598
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 1 2 3 4 Adolfsson T. A spectrophotometric investigation into bright and dark regions in Taurus. Part II. The catalogue — 1954. — Т. 1. — С. 425–473.
  6. ↑ Heacox W. D. Chemical abundances in Hg-Mn stars (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1979. — Vol. 41. — P. 675–688. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190637
  7. ↑ Zorec J., Royer F. Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — Vol. 537. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201117691 — arXiv:1201.2052
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD28929&oldid=9006833»