HD27778

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD27778
Каталоган код ADS 3179 A, 2MASS J04235976+2418036, BD+23 684, CCDM J04240+2419A, GC 5322, GCRV 2543, GSC 01816-01891, HD 27778, HIC 20533, HIP 20533, HR 1378, IDS 04180+2404 A, PPM 93490, SAO 76591, TYC 1816-1891-1, UBV 4242, uvby98 100027778 A, WDS J04240+2418A, YZ 24 1417, HGAM 330, WEB 3927, Gaia DR2 149308357591150336, 62 Tau, Gaia DR3 149308357591150336, TIC 58545683, AG+24 405, ALS 17961
Седарчийн гулам Телец[d]
Дуьненна генахь 212,17 ± 1,265 парсек[1]
Скорость вращения звезды 101 ± 10 km/s[2]
Параллакс 4,7132 ± 0,0281 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −8,516 ± 0,028 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 4,976 ± 0,043 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 15,3 km/s[2]
Спектран класс B3V[3][4][…]
Гуш болу седин барам 6,337 ± 0,01[5]
Абсолютная звёздная величина −0,88
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 4ч 23м 59,7627483с[1]
ОхьатаӀар +24° 18′ 3,527065″[1]
Эффективная температура 15 345 K[2]
Поверхностная гравитация 6200 сантиметр на секунду в квадрате[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан B3V[3][4][…] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,337 ± 0,01[5] гергга бу, лаьтта Телец[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ 1 2 3 4 Huang W., Gies D. R., McSwain M. V. A stellar rotation census of B stars: from ZAMS to TAMS (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2010. — Vol. 722, Iss. 1. — P. 605–619. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/722/1/605 — arXiv:1008.1761
  3. ↑ 1 2 Murphy R. E. A spectroscopic investigation of visual binaries with B-type primaries (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1969. — Vol. 74. — P. 1082. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/110908
  4. ↑ 1 2 Osawa K. Spectral classification of 533 B8-A2 stars and the mean absolute magnitude of A0V stars (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1959. — Vol. 130. — P. 159–177. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/146706
  5. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD27778&oldid=9006773»