Чулацаман тӀегӀо

HD250443

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD250443
Каталоган код HD 250443, GSC 02423-00175, 2MASS J06021713+3211437, PPM 71132, SAO 58677, AAO+32 476, AG+32 592, BD+32 1163, TYC 2423-175-1, Gaia DR1 3450231066639587840, Gaia DR2 3450231070935998592
Седарчийн гулам Возничий[d]
Дуьненна генахь 509,3725 ± 19,1222 парсек[1]
Параллакс 1,9632 ± 0,0737 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −3,676 ± 0,075 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −3,251 ± 0,089 шарахь миллиарксекунд[1]
Тип переменной звезды эллипсоидальная переменная[d][2]
Спектран класс A3m[3]
Гуш болу седин барам 9,3 ± 0,02[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 6ч 02м 17,1370032936с[1]
ОхьатаӀар +32° 11′ 43,636866121″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан A3m[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,3 ± 0,02[4] гергга бу, лаьтта Возничий[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[бӀаьра нисйан | нисйан]

  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. Smalley B., Southworth J., Pintado O. I., Gillon M., Holdsworth D. L., Delrez L., Anderson D. R., Haswell C. A., Barros S. C. C., Horne K. et al. Eclipsing Am binary systems in the SuperWASP survey (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2014. — Vol. 564. — P. 69–69. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201323158arXiv:1402.7168
  3. 1 2 Chargeishvili K. B. The catalogue of spectral and luminosity classes of 6037 stars in the direction of the galaxy anticenter — 1988. — Т. 65. — С. 18.
  4. 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[бӀаьра нисйан | нисйан]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[бӀаьра нисйан | нисйан]