HD23950

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD23950
Каталоган код HD 23950, ALS 17411, CEL 366, GCRV 2189, GSC 01260-01491, HIC 17921, HIP 17921, HR 1185, JP11 4756, 2MASS J03495506+2214390, PPM 92958, ROT 3823, SAO 76250, TD1 2565, UBV 3703, UBV M 41206, uvby98 520223325, YZ 22 1213, AG+22 355, BD+21 535, HGAM 293, TYC 1260-1491-1, Gaia DR1 64053561704835584, WEB 3449, Gaia DR2 64053566003097984
Седарчийн гулам Телец[d]
Дуьненна генахь 144,4586 ± 3,8168 парсек[1]
Скорость вращения звезды 60 km/s[2], 50 km/s[2]
Параллакс 6,9224 ± 0,1829 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −43,711 ± 0,224 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 23,519 ± 0,318 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 4,1 ± 3,2 km/s[3]
Спектран класс B8III[4][5]
Гуш болу седин барам 6,07 ± 0,01[6]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 3ч 49м 55,0667676722с[1]
ОхьатаӀар +22° 14′ 38,950974883″[1]
Эффективная температура 12 892 K[7]
Поверхностная гравитация 10 500 сантиметр на секунду в квадрате[7]

BD+11 1075 — бу спектран классан B8III[4][5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,07 ± 0,01[6] гергга бу, лаьтта Телец[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 Abt H. A., Levato H., Grosso M. Rotational Velocities of B Stars (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2002. — Vol. 573, Iss. 1. — P. 359–365. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/340590
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 1 2 Osawa K. Spectral classification of 533 B8-A2 stars and the mean absolute magnitude of A0V stars (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1959. — Vol. 130. — P. 159–177. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/146706
  5. ↑ 1 2 Hube D. P. The radial velocities of 335 late B-type stars — 1970. — Т. 72. — С. 233–280.
  6. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ 1 2 Saffe C., H. Levato⋆ On the nature of sn stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2014. — Vol. 562. — P. 128–128. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201322091 — arXiv:1401.5764
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD23950&oldid=9006244»