HD222275

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD222275
Каталоган код HD 222275, ADS 16898 A, ALS 13060, ALS 13061, CCDM J23388+6208A, GCRV 14820, GSC 04284-00664, HIC 116687, HIP 116687, IDS 23341+6135, IRAS 23364+6151, 2MASS J23384907+6208057, PPM 24600, SAO 20745, UBV 20338, UBV M 27149, WDS J23388+6208A, AG+61 1462, BD+61 2490, CSI+61 2490 1, TYC 4284-664-1, Gaia DR1 2015568950183766656, WEB 20593, Gaia DR2 2015568954489306624
Седарчийн гулам Кассиопея[d]
Дуьненна генахь 1047,5592 ± 36,7622 парсек[1]
Параллакс 0,9546 ± 0,0335 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −3,451 ± 0,049 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −3,085 ± 0,052 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −34 ± 4,4 km/s[2]
Спектран класс A5IIe:[3]
Гуш болу седин барам 6,606 ± 0,01[4]
Металличность 0,24[5]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 23ч 38м 49,1058623975с[1]
ОхьатаӀар +62° 08′ 5,84554591″[1]
Эффективная температура 8500 K[5]
Поверхностная гравитация 160 сантиметр на секунду в квадрате[5]

BD+11 1075 — бу спектран классан A5IIe:[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,606 ± 0,01[4] гергга бу, лаьтта Кассиопея[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  3. ↑ 1 2 Hardorp J., Theile I., Voigt H. H. Luminous Stars in the Northern Milky Way — 1964. — Т. 3. — С. 0.
  4. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ 1 2 3 Venn K. A. Atmospheric Parameters and LTE Abundances for 22 Galactic, A-Type Supergiants (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1995. — Vol. 99. — P. 659–692. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/192201
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD222275&oldid=9006021»