HD221531

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD221531
Каталоган код HD 221531, GSC 05832-00970, HIC 116233, HIP 116233, 2MASS J23325901-1159152, PPM 241797, SAO 165759, UBV 20246, UBV M 27078, TIC 434103853, SBC9 3804, BD-12 6514, TYC 5832-970-1, YZC 11 8215, Gaia DR2 2433302455849595008
Седарчийн гулам Водолей[d]
Дуьненна генахь 109,5374 ± 1,4254 парсек[1]
Параллакс 9,1293 ± 0,1188 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −5,274 ± 0,193 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 14,694 ± 0,234 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −2,5 ± 2,62 km/s[1]
Спектран класс F5VSr[2]
Гуш болу седин барам 8,36[3]
Металличность 0,21[4], −0,09[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 23ч 32м 59,0231753159с[1]
ОхьатаӀар −11° 59′ 15,513937449″[1]
Эффективная температура 6460 K[4]
Поверхностная гравитация 17 400 сантиметр на секунду в квадрате[4]

BD+11 1075 — бу спектран классан F5VSr[2] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,36[3] гергга бу, лаьтта Водолей[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 7 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 Gray R. O., McGAHEE C. E., Griffin R. E. M., Corbally C. J. First direct evidence that barium dwarfs have white dwarf companions (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2011. — Vol. 141. — P. 160. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/141/5/160
  3. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  4. ↑ 1 2 3 4 North P., Berthet S., Lanz T. The nature of the F str lambda 4077 stars. III. Spectroscopy of the barium dwarfs and other CP stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1994. — Vol. 281. — P. 775–796. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD221531&oldid=9005996»