Чулацаман тӀегӀо

HD211643

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD211643
Каталоган код HD 211643, GCRV 73057, GSC 03986-00047, HIC 110021, HIP 110021, 2MASS J22170105+5610357, PPM 40447, SAO 34268, UBV 19089, uvby98 100211643, YZ 55 13013, UBV M 26304, AG+55 1550, BD+55 2714, TYC 3986-47-1, Gaia DR2 2006142016678213120
Седарчийн гулам Цефей[d]
Дуьненна генахь 104,9164 ± 0,4612 парсек[1]
Параллакс 9,5314 ± 0,0419 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −27,61 ± 0,058 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 36,697 ± 0,064 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −16 ± 3,4 km/s[2][3]
Спектран класс kA1hA2mA3[4]
Гуш болу седин барам 7,131 ± 0,01[5]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 22ч 17м 1,0568655711с[1]
ОхьатаӀар +56° 10′ 35,73025148″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан kA1hA2mA3[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,131 ± 0,01[5] гергга бу, лаьтта Цефей[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[бӀаьра нисйан | нисйан]

  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  3. Fehrenbach C., Duflot M., Genty V., Amieux G. Les vitesses radiales du PPO de FEHRENBACH, annees 1955-68 (Radial Velocities from Small Objective Prism by FEHRENBACH, in years 1955-68) (фр.) // Bulletin d'Information du Centre de Données Stellaires — 1996. — Vol. 48. — P. 11. — ISSN 0242-6536
  4. 1 2 Abt H. A. Spectral Classification of Stars in A Supplement to the Bright Star Catalogue (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 2004. — Vol. 155, Iss. 1. — P. 175–177. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/423803
  5. 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[бӀаьра нисйан | нисйан]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[бӀаьра нисйан | нисйан]