HD206742

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD206742
Сурт
Каталоган код 2MASS J21445679-3301324, GSC 07490-01839, HD 206742, HIP 107380, HR 8305, SAO 213258, ι PsA, PLX 5241, CCDM J21449-3302A, CPC 17 11850, FK5 814, GC 30439, GCRV 13657, HIC 107380, IDS 21390-3329 A, JP11 3390, N30 4791, PMC 90-93 571, PPM 301781, ROT 3157, SRS 30814, TD1 28399, TYC 7490-1839-1, UBV 18652, uvby98 100206742, PLX 5241.00, WDS J21449-3302A, IRAS 21419-3315, WEB 19391, Gaia DR2 6591574171318785664, 9 PsA, Gaia DR3 6591574171318785664, TIC 204451102, UBV M 25901, Renson 57530
Седарчийн гулам Южная Рыба[d]
Дуьненна генахь 65,212 ± 0,6025 парсек[1]
Скорость вращения звезды 50 km/s
Параллакс 15,3346 ± 0,1417 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −94,291 ± 0,1 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 31,169 ± 0,137 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 3 ± 1,3 km/s[2]
Спектран класс A0IV[3]
Гуш болу седин барам 4,34[4]
Светимость 87 солнечная светимость
Абсолютная звёздная величина 0,37
Радиус 2,43 солнечный радиус
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 21ч 44м 56,809669123с[1]
ОхьатаӀар −33° 01′ 32,814560067″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан A0IV[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,34[4] гергга бу, лаьтта Южная Рыба[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  3. ↑ 1 2 Gray R. O., Garrison R. F. The early A type stars - Refined MK classification, confrontation with Stroemgren photometry, and the effects of rotation (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1987. — Vol. 65. — P. 581. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/191237
  4. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD206742&oldid=9005644»