Чулацаман тӀегӀо

HD2054

Талларе хьожуш
ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD2054
Каталоган код HD 2054, ALS 16398, CSV 100027, FK5 2022, GCRV 50365, GSC 03653-01364, HIC 1982, HIP 1982, HR 96, 2MASS J00250640+5302483, N30 74, NSV 159, PMC 90-93 1183, PPM 25320, ROT 88, SAO 21381, UBV 298, uvby98 100002054, YZ 52 164, UBV M 7355, SBC9 19, AG+52 40, BD+52 61, TYC 3653-1364-1, WEB 375, Gaia DR2 419090268665059712
Седарчийн гулам Кассиопея
Дуьненна генахь 171,2534 ± 4,0326 парсек[1]
Скорость вращения звезды 49 ± 13 km/s[2]
Параллакс 5,8393 ± 0,1375 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −3,483 ± 0,133 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 22,037 ± 0,152 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −14,3 km/s[2], −7,2 km/s[2]
Спектран класс B8V[3][4]
Гуш болу седин барам 5,719 ± 0,009[5]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 0ч 25м 6,4107519494с[1]
ОхьатаӀар +53° 02′ 48,401121612″[1]
Эффективная температура 11 722 K[6]
Поверхностная гравитация 11 430 сантиметр на секунду в квадрате[2], 11 500 сантиметр на секунду в квадрате[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан B8V[3][4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,719 ± 0,009[5] гергга бу, лаьтта Кассиопея седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш

[бӀаьра нисйан | нисйан]
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 3 4 5 Huang W., Gies D. R., McSwain M. V. A stellar rotation census of B stars: from ZAMS to TAMS (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2010. — Vol. 722, Iss. 1. — P. 605–619. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/722/1/605 — arXiv:1008.1761
  3. ↑ 1 2 Floquet M. Classification spectrale d'etoiles Ap et Am (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1975. — Vol. 21. — P. 25–32. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  4. ↑ 1 2 Palmer D. R., Walker E. N., Jones D. H. P., Wallis R. E. The radial velocities spectral types and projected rotational velocities of 633 bright northern A stars (инг.) // Royal Observatory Bulletin — 1968. — Vol. 135. — P. 385.
  5. ↑ 1 2 Høg E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. L27—L30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ Zorec J., Royer F. Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — Vol. 537. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201117691 — arXiv:1201.2052
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

[бӀаьра нисйан | нисйан]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

[бӀаьра нисйан | нисйан]
Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD2054&oldid=10448063»