HD190165

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD190165
Каталоган код HD 190165, GCRV 12391, GSC 03558-01558, HIC 98614, HIP 98614, KIC 9117875, 2MASS J20014671+4528359, PPM 59201, SAO 49108, TD1 25941, AG+45 1613, BD+45 3038, TYC 3558-1558-1, Gaia DR1 2082200969738659584, WEB 17440, Gaia DR2 2082200974042507392
Седарчийн гулам Лебедь[d]
Дуьненна генахь 108,5835 ± 0,4492 парсек[1]
Скорость вращения звезды 61 ± 3 km/s[2]
Параллакс 9,2095 ± 0,0381 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 18,947 ± 0,069 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 39,202 ± 0,071 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −16,9 ± 3,1 km/s[3]
Спектран класс kA3hF0.5mF3(III)[4]
Гуш болу седин барам 7,53 ± 0,009[5]
Металличность 0,46[2]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 20ч 01м 46,7151201578с[1]
ОхьатаӀар +45° 28′ 35,868218433″[1]
Эффективная температура 7300 K[2], 7100 K[2]
Поверхностная гравитация 6000 сантиметр на секунду в квадрате[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан kA3hF0.5mF3(III)[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,53 ± 0,009[5] гергга бу, лаьтта Лебедь[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 3 4 5 Niemczura E., Murphy S. J., Smalley B., Uytterhoeven K., Pigulski A., Lehmann H., Bowman D. M., Van Aarle E., Bloemen S., Briquet M. et al. Spectroscopic survey of Kepler stars. I. HERMES/Mercator observations of A- and F-type stars (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2015. — Vol. 450. — P. 2764–2783. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STV528 — arXiv:1503.03675
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 1 2 Murphy S. J., Bedding T. R., Niemczura E., Kurtz D. W., Smalley B. A search for non-pulsating, chemically normal stars in the δ Scuti instability strip using Kepler data (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2015. — Vol. 447, Iss. 4. — P. 3948–3959. — 12 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU2749 — arXiv:1412.7543
  5. ↑ 1 2 Oja T. UBV photometry of stars whose positions are accurately known. III — 1986. — Т. 65. — С. 405–409.
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD190165&oldid=9005160»