HD184927

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD184927
Каталоган код GSC 02655-02694, HD 184927, 2MASS J19353201+3116360, BD+30 3645, HIP 96362, SAO 68542, CEL 4793, GCRV 69656, HIC 96362, PPM 83182, TD1 25034, TYC 2655-2694-1, V1671 Cyg, uvby98 100184927, HGAM 761, Gaia DR1 2032810460746898944, WEB 16898, Gaia DR2 2032810465079954944, AG+31 1831, ALS 10352, UBV M 23924, Renson 51020, TIC 41099689, Gaia DR3 2032810465079954944
Седарчийн гулам Лебедь[d]
Дуьненна генахь 598,659 ± 13,7981 парсек[1]
Параллакс 1,6704 ± 0,0385 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 3,451 ± 0,04 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 5,185 ± 0,04 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −16 ± 4,4 km/s[2][3][…]
Спектран класс B2V[4]
Гуш болу седин барам 7,44[5]
Металличность 0,41[6]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 19ч 35м 32,0102348с[1]
ОхьатаӀар +31° 16′ 35,933415″[1]
Эффективная температура 21 913 K[6]
Поверхностная гравитация 6300 сантиметр на секунду в квадрате[6]

BD+11 1075 — бу спектран классан B2V[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,44[5] гергга бу, лаьтта Лебедь[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  3. ↑ Duflot M., Figon P., Meyssonnier N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1995. — Vol. 114. — P. 269–280. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  4. ↑ 1 2 Guetter H. H. Spectral classification of 239 early-type stars (инг.) // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1968. — Vol. 80. — P. 197–206. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/128611
  5. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  6. ↑ 1 2 3 Higginbotham N. A., Lee P. A fine analysis of the He-rich star HD 184927 (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1974. — Vol. 33. — P. 277–288. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD184927&oldid=9005001»