Чулацаман тӀегӀо

HD173880

Талларе хьожуш
ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD173880
Масса 4,77216E+30 килограмм
Каталоган код HD 173880, HIP 92161, HR 7069, SAO 104093, 2MASS J18470124+1810531, GSC 01587-02067, BD+18 3823, CCDM J18470+1811A, FK5 1491, GC 25734, GCRV 11228, HIC 92161, IDS 18426+1804 A, JP11 3025, N30 4168, PLX 4336, PLX 4336.00, PMC 90-93 1056, PPM 135215, ROT 2665, SRS 31491, TD1 23193, TYC 1587-2067-1, UBV 15979, uvby98 100173880, WDS J18470+1811A, YZ 18 7009, IRAS 18448+1807, WEB 15889, Gaia DR2 4512265810537057664, 111 Her, TIC 348147249, Gaia DR3 4512265810537057664, AG+18 1764, UBV M 23228, Renson 48730
Седарчийн гулам Геркулес
Дуьненна генахь 28,572 ± 0,1423 парсек[1]
Скорость вращения звезды 81 km/s[2]
Параллакс 34,9987 ± 0,1743 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 115,12 ± 0,146 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 98,835 ± 0,14 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −44,6 ± 2,7 km/s[3]
Спектран класс AVa+[4]
Гуш болу седин барам 4,36[5]
Абсолютная звёздная величина 2,04
Металличность 0,33[6]
Радиус 1,6 солнечный радиус
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 18ч 47м 1,2343128с[1]
ОхьатаӀар +18° 10′ 53,457824″[1]
Эффективная температура 8375 K[6]
Поверхностная гравитация 18 600 сантиметр на секунду в квадрате[6]
Оценка возраста объекта 559 миллион лет

BD+11 1075 — бу спектран классан AVa+[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,36[5] гергга бу, лаьтта Геркулес седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш

[бӀаьра нисйан | нисйан]
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Royer F., Grenier S., Baylac, M. -O., Gómez A. E., Zorec J. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — Vol. 393, Iss. 3. — P. 897—911. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 1 2 Gray R. O., Garrison R. F. The late A-type stars - Refined MK classification, confrontation with Stromgren photometry, and the effects of rotation (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1989. — Vol. 70. — P. 623–636. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/191349
  5. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  6. ↑ 1 2 3 Erspamer D., North P. Automated spectroscopic abundances of A and F-type stars using echelle spectrographs II. Abundances of 140 A-F stars from ELODIE and CORALIE (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2003. — Vol. 398. — P. 1121–1135. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20021711 — arXiv:astro-ph/0210065
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

[бӀаьра нисйан | нисйан]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

[бӀаьра нисйан | нисйан]
Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD173880&oldid=9004705»