HD168913

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD168913
Каталоган код HIP 89925, BD+29 3241, HR 6876, IRAS 18190+2950, SAO 85956, 2MASS J18205694+2951317, HD 168913, GC 25056, GCRV 10835, HIC 89925, PLX 4219, PLX 4219.00, PPM 107113, ROT 6314, TD1 22261, TYC 2105-2583-1, UBV 15620, uvby98 100168913, YZ 29 8833, 1RXS J182057.4+295146, SBC9 1045, SBC7 676, Gaia DR1 4589912355302804224, WEB 15355, Gaia DR2 4589912359603418496, 108 Her, TIC 423198305, Gaia DR3 4589912359603418496, AG+29 1821, UBV M 22877, Renson 47360
Седарчийн гулам Геркулес[d]
Дуьненна генахь 55,806 ± 0,1523 парсек[1]
Скорость вращения звезды 18 km/s[2]
Параллакс 17,9191 ± 0,049 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 53,261 ± 0,054 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 1,341 ± 0,044 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −24,18 ± 0,03 km/s[3]
Спектран класс kA3mA7+A9V[4]
Гуш болу седин барам 5,63[5]
Абсолютная звёздная величина 1,87
Металличность −0,2[2]
Радиус 2,55 солнечный радиус
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 18ч 20м 56,970235с[1]
ОхьатаӀар +29° 51′ 32,123419848″[1]
Эффективная температура 7600 K[2]
Поверхностная гравитация 25 000 сантиметр на секунду в квадрате[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан kA3mA7+A9V[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,63[5] гергга бу, лаьтта Геркулес[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ 1 2 3 4 Gebran M., Farah W., Paletou F., Monier R., Watson V. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — Vol. 589. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  3. ↑ Pourbaix D., Tokovinin A. A., Batten A. H., Fekel F. C., Hartkopf W. I., Levato H., Morrell N. I., Torres G., Udry S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — Vol. 424, Iss. 2. — P. 727–732. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
  4. ↑ 1 2 Fekel F. C., Tomkin J., Williamson M. H. New Precision Orbits of Bright Double-Lined Spectroscopic Binaries. III. HD 82191, ω Draconis, and 108 Herculis (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2009. — Vol. 137, Iss. 4. — P. 3900–3910. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/137/4/3900
  5. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD168913&oldid=9004549»