Чулацаман тӀегӀо

HD161370

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD161370
Каталоган код HD 161370, IC 4665 39, 2MASS J17450088+0531224, GSC 00424-00128, SAO 122699, BD+05 3473, AG+05 2319, GCRV 23028, PPM 164520, ROT 3707, TYC 424-128-1, UBV 15074, UBV M 39001, uvby98 346650039, YZ 5 8023, Gaia DR1 4473687173019891328, Gaia DR2 4473687177317598336
Седарчийн гулам Змееносец[d]
Дуьненна генахь 335,1656 ± 4,0104 парсек[1]
Скорость вращения звезды 80 km/s[2][3]
Параллакс 2,9836 ± 0,0357 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −8,611 ± 0,07 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −1,084 ± 0,065 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −30,8 ± 3,5 km/s[4], 10,4 ± 3,5 km/s[4], −20,7 ± 6,4 km/s[4], −12,9 ± 3,1 km/s[4], −13,5 km/s[5]
Спектран класс A0[6]
Гуш болу седин барам 9,42[7]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 17ч 45м 0,883803348с[1]
ОхьатаӀар +5° 31′ 22,439718427″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан A0[6] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,42[7] гергга бу, лаьтта Змееносец[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш[бӀаьра нисйан | нисйан]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Bernacca P. L., Perinotto M. A catalogue of stellar rotational velocities: I. Main sequence single stars. II. Main sequence spectroscopic binaries and eclipsing systems. (инг.) // Contributi dell'Osservatorio Astrofisica dell'Universita di Padova in Asiago — University of Padua, Asiago Astrophysical Observatory, 1970. — Vol. 239. — P. 1.
  3. ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars (инг.) — 1970. — Vol. 189.
  4. ↑ 1 2 3 4 Abt H. A., Bolton C. T., Levy S. G. IC 4665, a cluster of binaries (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1972. — Vol. 171. — P. 259–266. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/151278
  5. ↑ Burbidge E. M., Burbidge G. R. The peculiar extragalacitc system NGC 6438 (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1972. — Vol. 171. — P. 253–255. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/151276
  6. ↑ 1 2 Cannon A. J., Pickering E. C. VizieR Online Data Catalog: Henry Draper Catalogue and Extension, published in Ann. Harvard Obs. 91-100 (1918-1925) (инг.) // Annals of the Astronomical Observatory of Harvard College — 1918. — Vol. 91-100.
  7. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[бӀаьра нисйан | нисйан]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[бӀаьра нисйан | нисйан]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD161370&oldid=9004301»