HD153720

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD153720
Каталоган код HD 153720, GSC 04568-00876, HIP 82580, SAO 8651, 2MASS J16525525+7523340, BD+75 608, AG+75 688, FK5 5491, GC 22843, GCRV 9762, HIC 82580, N30 3784, PMC 90-93 4160, PPM 9345, TD1 19817, TYC 4568-876-1, uvby98 100153720, SBC9 939, SBC7 604, Gaia DR1 1656577407282369664, WEB 13943, Gaia DR2 1656577411579373184
Седарчийн гулам Чухчахьера
Дуьненна генахь 103,2045 ± 0,4953 парсек[1]
Параллакс 9,6895 ± 0,0465 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −8,645 ± 0,073 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 40,315 ± 0,06 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −13,6 ± 3 km/s[2]
Спектран класс A7m[3]
Гуш болу седин барам 6,84 ± 0,009[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 16ч 52м 55,2385638376с[1]
ОхьатаӀар +75° 23′ 34,112381398″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан A7m[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,84 ± 0,009[4] гергга бу, лаьтта Чухчахьера седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  3. 1 2 Abt H. A. MK classifications of spectroscopic binaries (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 2008. — Vol. 180, Iss. 1. — P. 117–118. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1088/0067-0049/180/1/117
  4. 1 2 Oja T. UBV photometry of stars whose positions are accurately known — 1984. — Т. 57. — С. 357–359.
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]